| Και πάλι μόνος μου ξυπνώ για μιά ακόμα ημέρα
δεν είσαι δίπλα μου εσύ να πείς μιά καλημέρα
Πέταξες πλέον μακριά,πήγες σε άλλη αγγαλιά
κι έμεινε ο πόνος να μου κρατάει συντροφιά
Μουντή και μαύρη η ζωή χωρίς το χαμογελό σου
έγινε πέτρα η καρδιά,μετά απ'το φευγιό σου
Έμεινε ο εαυτός μου να μιλά,για κάποιον ερχομό σου
μήπως και μπώ πάλι ξανά στον κόσμο το δικό σου
ʼσε με έρημο να ελπίζω,μόνο έτσι ακόμα ζώ
με τη θυμισή σου,νιώθω πως πετώ
Έλα πίσω καρδιά μου,βαθιά σε εκλιπαρώ
μου λείψε το κορμί σου,η ανάσα σου όταν σε φιλώ
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|