Στο παραθυρο μια θαλασσα κοιτω
και τα παραπονα βροχη,χτυπανε τα πατζουρια
φταει που λειπεις και το πονο μου θα πω
στα κυματα της με οσα μου χαρισες τραγουδια...
Και κεινη χορεψε βαρυ ζειμπεκικο
ομως φουρτουνιασε ο χορος,και ξεσπασε μια μπορα
δεν ειχε νοημα αλλο πια να τραγουδω
αφου σε εχασα τι περιμενω τωρα;
Κοιτω στο τζαμι το ειδωλο μου και απορω
αν η αγαπη ειναι καραβι,ποιες θαλασσες περναει;
Σε ποιο πελαγος σε ποιον ωκεανο
η μηπως εδεσε και πουθενα δεν παει;
Και πουθενα δεν παει...
