| |
Δουλος μιας αρχεγονης πληγης,
να διασκεδαζει τα παθη σου
σε μεταξωτα χωραφια σπαρμενα
με λεκεδες πληρωμενου ερωτα.
Ευωδιες καθαρτικου,για την ικανοποιηση
ενος αμυαλου κεφαλιου ή για...
Εισιτηριο το νοθευμενο αιμα,
βαρβαρα παθη να ξυπνα,
αχ.....ευαισθησια,
τροφη του ανικανοποιητου
με τ' ανθισμενα αποθημενα,
το χαδι στο δασινο στηθος
μιας αιωνιας στιγμης αναζητας,
υπνωτισμενος απ' τα κοκκινα
φαναρια του σαρκικου λιμανιου,
σε ψυχρα τειχη ματωνεις
την αιωνια σου ψυχη,
ζητωντας εξηγησεις
απο δυο μαυρα πηγαδια
και μια ευγενικη Υβοννη.
Στα σκοτεινα σοκακια του αγνωστου
τεσσερις χιλιαδες χρονια περιπλανωμενος,
απ' τα διανοητικα κατεργα
να αποδρασεις προσπαθεις,
καλπαζοντας αισθηματα θεριζεις
με ηθικα τσεκουρια.
Συμβολα παιζονται
τις λαγνες αυτες νυχτες,
με μωλωπες παραπαταει ο νους στις λασπες.
Ποιος εισαι εσυ...;
που ψιθυριζεις
πισω απο τ' αυτι μου,
καθως ανεμος του χρονου
μου χα'ι'δευει τα μυαλα;
Βρηκες τη δικαιολογια μεσα απ' τη θωπεια
εσυ να κανεις κατοχη,
καμπανες προσπερνουσες,
απο σκιες ριγουσες,
κουτσα ανεβαινες τα σκαλοπατια
ακουγοντας θροες
κοιτωντας καθε τοσο,
μηπως και σ' εχουν παρει στο κοντο οι ερινυες....
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
