| |
Κι όταν αυτοί θα κοσκινίζουν ουρανούς
Για να διαχωρίσουν τ’ αστέρια απ’ τα δολάρια,
Εμείς, της νύχτας οι άφραγκοι βασιλείς,
Οι απένταροι κερδισμένοι μιας ρουλέτας
Στα χρώματα της γης, στα νούμερα της Τύχης
Που μας ένωσε, θα γδυνόμαστε
Αργά, κάτω απ’ τα φώτα μιας πόλης
Που σβήνει αργά, ακόμα πια αργά, μέσα σε ένα ποτήρι
Ουίσκι, που σβήνει καταπίνοντας βιταμίνες
Που σκοτώνουν, το αλκοολούχο αίμα μιας
Ρουτίνας χωρίς ρουλέτες, χωρίς ρολά να κατεβαίνουν
Στο τέλος μιας σχεδόν αιωνόβιας παράστασης.
Μια ιεροτελεστία από λέξεις απαστράπτουσες,
Η μετάδοση Στιγμών, από στόμα σε στόμα,
Συναισθήματα ανάμεικτα, ένα μείγμα του ιδρώτα σου
Του ιδρώτα μου, η χημεία των φιλιών μας,
Η θεία κοινωνία δυο ψυχών που σμίγουν μέσα
Από τα κέρινα κορμιά μας.
Κι όταν αυτοί θα πλέκουν ευτυχία από υφάσματα
Συνθετικά, σύνθετες θεωρίες, ασυνάρτητες,
Κλεμμένες, χιλιοφορεμένες εμπειρίες,
Εμείς, της νύχτας οι άμοιροι εξερευνητές
Θα πλέκουμε τη μοίρα μας, Αγκαλιά-Αγκαλιά,
Χέρια μπλεγμένα, ένας κόμπος οι ζωές μας κι οι καρδιές,
Οι καρδιές μας συρματόπλεγμα να διαχωρίζει
Το Αύριο, το δικό μας αύριο απ’ το δικό τους, έξω το δικό τους, μέσα ο ήλιος
Για μας ένας ουρανός, ένα κολλάζ φωτογραφίες. Σ’ αυτό
Το αστέρι – θα λέμε – μοιραστήκαμε το σπίτι μας,
Σ’ αυτό το δείπνο μας, σ’ αυτό τον πόνο, τα ταξίδια μας
Στη σκέψη σου, στη σκέψη μου, για μας πάντα κοινά – θα λέμε –
Τα ταξίδια.
Κι όταν αυτοί θα κοσκινίζουν ουρανούς
Για να διαχωρίσουν τ’ αστέρια απ’ τα δολάρια,
Εμείς στους δικούς μας ουρανούς θα βλέπουμε
Μοναχά κοινά
Ταξίδια.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
