| |
Σαν μια ταινία η ζωή με στιγματίζει,
γι' ανθρώπους ένστολους σε πόλεμο μιλά.
Μια σφαίρα έρωτα συχνά που φτερουγίζει,
γύρω απ' την σκέψη μου εσένα αναζητά.
Δεν είναι ο πρόλογος αιτία για να ζήσεις,
μα ούτε έννοια παράδοξη αφής.
Είναι επικίνδυνο τις μνήμες σου ν΄αφήσεις,
και να βουρκώνεις με τα λόγια ενοχής.
Οι ρόλοι δώθηκαν γνωστό πια το παιχνίδι,
ας ξεκινήσουνε "οι δρόμοι τις φωτιάς".
Λίγο συναίσθημα αγάπη στο καμίνι,
βρήκες διαλόγους που ξανά τους προσπερνάς.
Σενάριο φρίκης οι κομπάρσοι στην γωνία,
μικρές ασήμαντες στιγμές μην τις μετράς.
Κι όμως δεν έμαθες ποτέ σου την αιτία,
και σ΄ατελείωτες σελίδες ξενυχτάς.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
