| |
Πάνω στην πόρτα τις φωνές μην τις ακούς,
πρίν την σφαλίσεις συλλογίσου τις αξίες.
Που σε ανάγκασαν να κρίνεις με φακούς,
και με σκοτάδι να ορμάς σε απιστίες.
Μπές στο σαλόνι της πικρόχολης στοργής,
και δες καρέκλες απο δάκρυα φτιαγμένες.
Ρώτα αν ήρθαν απουσίες εμμονής,
και αν προστάτεψαν ουσίες πεθαμένες.
Νιώσε τον έρωτα να πνίγει τα σεντόνια,
δίωξε σκιές που κυβερνούν εγωισμό.
Μύριζε θάλασσα η κάμαρη πρίν χρόνια,
και τώρα στάχτη προσκυνά τον ουρανό.
Λούσε ψευδαίσθηση και πλύνε λογική,
βρεγμένες βγήκαν απ' το μπάνιο οι θυσίες.
Μπαλκόνι άδειο συνεχής υποταγή,
είν' η ζωή μας χωριστές υποκρισίες.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
