| |
Περάσαμε τη μικρή πόρτα
Δώσαμε στο ζητιάνο ό,τι βάραινε τις τσέπες μας
Την αναμονή της αυγής
Το ανήσυχο παιδί
Τα λευκά ψεύδη
Το πέτρινο σπίτι με την άδεια καρέκλα που γέρνει προς τη θάλασσα
Τα χέρια σου τις χημικές νύχτες όταν δείχνοντας τις πληγές σου φώναζες μετανοείτε
Κινήσαμε κατά την ανατολή
Βυθίζοντας το νου σε πεύκα, κυπαρίσσια, και μνήματα
Και τη σκληρή πέτρα κάτω απ' τα πόδια μας
Προτιμούσαμε τον ύπνο από το θάνατο
Το νερό από τα λόγια
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
