Η αγάπη είναι ζάλη
Στην οδό Αριστοτέλους
Πάρε με αγκαλιά και πάμε
Μάτια μου μεγάλα
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ.
Σε πέντε ώρες ξημερώνει
Κι ο έρωτας δεν μένει πια εδώ
Αν πεθάνει μια αγάπη
ΝΕΑ ΜΕΡΑ
Ξημερώνει.
Ζήλεια μου, το κόκκινο φουστάνι
ΣΕ ΚΑΝΕΙ ΠΥΡΚΑΓΙΑ,
Το χρυσό κουρέλι
ΑΠ'ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΣΟΥ
ΚΡΑΤΗΣΑ ΝΕΦΕΛΗ,
ΚΙ
Όλα σε θυμίζουν
Τίποτα δεν χάθηκε
ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΞΕΧΑΣΤΗΚΕ
ΝΑ ΘΥΜΗΘΕΙ ΤΙ ΘΕΛΕΙ.
Ανάβω με τσιγάρο
ΣΤΑΧΤΗ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ ΒΡΕ ΝΤΟΥΝΙΑ
Ατέλειωτο τσιγάρο
ΒΑΡΥ, Η ΜΟΝΑΞΙΑ
Φεύγω,ΚΑΙ ΠΑΙΡΝΩ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ,
ΦΕΥΓΩ
δεν έχει επιστροφή
ΚΙ ΑΦΗΝΩ ΠΙΣΩ ΜΟΥ ΣΥΝΤΡΙΜΙΑ
Όνειρο ήτανε ...............
