| |
Λες τις νυχτιές σου φέρε… κι άστες μου
να βλέπω τ’ όνειρο ν’ ανοίγει
που χες «τακίμια» τους δυνάστες μου
και το ακρογιάλι που με πνίγει
Ήσουν γραμμένη στα κατάστιχα
και το ‘χα βάλει στα υπ’ όψη
πως της σφεντόνας μας τα λάστιχα
τα ‘χες με το… Αντίο…. κόψει!!!!!
(Ρ)Δεν είμαι εγώ αερικό να με φοβάσαι
θέλω σαν έρωτα παλιό να με θυμάσαι
Δεν είμαι εγώ αερικό που σε παγώνει….
αερικό να πεις αυτόν που σε πληγώνει!!!!!
Λες: « Θα ξανάρθουν χρόνια νόστιμα
τα κάστρα οι καρδιές ν’ αλώσουν….»
μα της ανάμνησης τα πρόστιμα
δεν μου ‘χεις πει, ποιοι θα πληρώσουν.
Ήσουν για μένα ένα όνειρο
ζωγραφισμένο σε Άγιο τοίχο,
μα μ’ ένα βλέμμα σου παμπόνηρο
μου ‘γραψες του φευγιού τον στίχο!!!!
16.02.2013
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
