| |
Δεν ξέρω από πού ήρθες και δε με νοιάζει.
Απρόσμενα ήρθες, κανείς δε σου μοιάζει.
Μαζί σου χορταίνει το κάθε λεπτό,
γεμίζει την ώρα με πόθο κρυφό.
Δεν ξέρω ποιος είσαι, ποιος ήσουν που πας,
μου φτάνει ό,τι νιώθω σα μου χαμογελάς.
Μαγνήτης ο κόσμος κι εγώ ο χαλκός,
μαζί σου γυρίζω χορεύοντας ροκ.
Ποτάμια οι ώρες κυλούν να σε βρουν,
περνούνε τις χώρες του νου να σου πουν,
αγέρι μου γίνε, βροχή κι αλλαγή
να μη στερέψει ετούτη η πηγή.
Μαζί σου χορταίνει το κάθε λεπτό,
γεμίζει την ώρα με πόθο κρυφό,
το κορμί σου να φέρει γλυκιά αντοχή
την καρδιά μας να δέσει σε μία γερή.
..................
Δεν ξέρω πώς είσαι, τι είσαι, αν άλλη ζητάς,
ποια ανάσα σε χαϊδεύει το βράδυ όταν πονάς.
Μα θέλω πολύ σαν είμαι εκεί
να μου γυρέψεις το φιλί,
ζωή να σου δώσω όταν έχεις χαθεί,
με μια ανάσα μαζί, ν' αλλάξουμε απ' την αρχή.
............
Δεν ξέρω γιατί ήρθες τώρα εσύ,
αν ήρθες μονάχος
σ' έστειλε ο ουρανός,
δε σε περίμενα μα ήταν καιρός
που όλα τα διέλυσα χωρίς δισταγμό
για να μπορώ να είμαι ζωής ποταμός.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 8
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
