| |
| | Δώδεκα ναυτικά μίλια μέσα στη νύχτα |  | | | Ονειροπαγίδα.... | | |
Φύτρωσα στη ξεραμένη γη
μετά τον όλεθρο
Ένας σπόρος ήμουν
που τον παρέσυρε ο άνεμος
Και βλάστησε στα εγκαίνια του πόνου..
Μέλλον και παρόν μαζί,
μια μπερδεμένη ψυχή,
εγκλωβισμένος στο χρονοντούλαπο της ιστορίας
μια παλιά δίκη, που νόμιζα ότι την κέρδισα
αλλά με κυνηγά σαν ένταλμα ακόμα.
Ένοχος ή αθώος , δεν βγήκε πόρισμα για μένα
Η δικογραφία συμπληρώνει μέχρι και τώρα σελίδες
Και η ανωνυμία της απάτης μου έχει πολλά ονόματα να μου δώσει
Είδα εχθές το βράδυ στο όνειρό μου
Ότι έπαιζα μέσα στον καθρέφτη
Που έμοιαζε με θάλασσα,
Βούτηξα μέσα το γυαλί και χάθηκαν τα ίχνη μου
Ταξίδι έγινα, σε παρθένα ακρογιάλια
Μετά έγινα καράβι πειρατικό, μέσα στην καταιγίδα
Γεμάτο πήλινα στ' αμπάρια, κάποιου λαθρέμπορου απόπλου
σε μια στιγμή, πορεία άλλαξα
τους χάρτες έκανα πυροφάνι και ψάρεψα στο άγνωστο
.
Ακόμη εκεί είμαι ,
Ζω στα βαθιά μιας περίεργης κατάρας
Είμαι στοιχειωμένο δένδρο ,στο θροϊσμα των σκέψεών σου
Που χτυπούν με μανία κάθε βράδυ το παράθυρό σου,
μέσα στο δάσος.
Από τις γρύλιες σε κοιτώ
και ρουφώ την λύπη σου,σαν αναγέννηση..
Ένα ελιξίριο ψάχνω για την Αθανασία
Και μια περίεργη ουτοπία μέσα στη γη των μακάρων ..
Μια μυθική χώρα που κανείς δεν ανακάλυψε ποτέ
Αλλά παραμένει ζωντανή
στις διηγήσεις των έντρομων χωρικών του λόγου
Φύτρωσα ξανά,
Σαν θυμάρι ευωδιάζω
Και θυμίζω παλιές μυρωδιές
Ενός ακατάστατου φόβου
Ξημερώνει
το φως σκοτώνει τις σκιές,
άλλη μια μέρα σημειώνω στο τετράδιο της ζωής μου
άλλη μια λευκή σελίδα μουτζουρώνω
Σε δώδεκα ναυτικά μίλια
Ξεσκόνισα οράματα
Και επιβίωσα, από ναυάγια στημένα
Έπαιξα κι εγώ τη δική μου αποζημίωση, στα ζάρια...
Ναυπήγησα την επένδυσή μου
Και άρχισα να μετρώ αντίστροφα, την επόμενη νύχτα
www.eliaspolitis.gr
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 21
Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | | |
| | Τα σύνορα του μυαλού αλλάζουν κάθε τόσο πατρίδες , διάλεξε μια και ζήσε, είναι η δική σου γη... | | | |
|
kapnosa-v-ainigma
18-02-2006 | Και επιβίωσα από ναυάγια στημένα...!!!! Βλέπω φως στο τούνελ! Καλημερούδια! | | χρήστος
18-02-2006 | ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ Ηλία , καλημέρα!!! | | MARGARITA
18-02-2006 | Αλλά με κυνηγά σαν ένταλμα ακόμα.....ποίημα Ηλία το ποίημα σου...υπέροχο...καλημέρα!!!! | | ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ
18-02-2006 | καλημέρα Ηλία, δεν σου ξαναμιλάω, γράφεις τόσο καλά που τσαντίζομαι :) | | Ηλίας Πολίτης
18-02-2006 | Καλό μεσημέρι σε όλους,Παραποιητή ούτε εγώ σου μιλάω έχεις καταντήσει εκνευριστικός..(Δεν ξέρω να βγάζω και γλώσσα) | | Nyxterinos_Episkeptis
18-02-2006 | Είμαι πολύ μικρός να το κρίνω φίλε μου...απλά εκφράζω τον θαυμασμό μου | | Nyxterinos_Episkeptis
18-02-2006 | (όχι ηλικιακά...ποιητικά μικρός ;)) | | μπρουχίτα
18-02-2006 | Πολύ καλό Ηλία.. Όμορφο Σαββατοκύριακο να έχεις :) | | kostas71
18-02-2006 | Είμαι στοιχειωμένο δένδρο ,στο θροϊσμα των σκέψεών σου.......Δεν παιζεσαι.....φοβερο. | | Ηλίας Πολίτης
18-02-2006 | Σας ευχαριστώ να είστε όλοι καλά... | | ΙΩΑΝΝΑ
18-02-2006 | Ζωγραφιά ,το ταξίδι σου, Ηλί α !!! | | elli
18-02-2006 | Με όλους τους από πάνω :) | | Ηλίας Πολίτης
19-02-2006 | Την αγάπη μου και στους τρείς, χίλια ευχαριστώ !! | | Ανδρέας Ανδρέου
02-03-2006 | Λοιπόν, εγώ, συνειδητά θα είμαι φλύαρος σ΄αυτόν μου το σχολιασμό γιατί αυτό είναι το καλύτερο σου ποίημα αγαπητέ Ηλία και πρέπει να το γιορτάσω μαζί σου... Πραγματικά μου άρεσε και φάνηκε μέσα το κάθε ΄΄εγκαίνιο του πόνου σου΄΄. Είμαι σίγουρος ότι κι άλλοι θα έγιναν ράκος όταν το διάβασαν και παρατήρησαν πόσο ευχάριστα ξυπνά στον αναγνώστη τον Ιούλιο Βέρν και τη μοναδικότητα της επιρροής που ασκεί σε όλους μας τόσα χρόνια μετά. Σου εύχομαι ολόψυχα να τον φτάσεις... | | Ανδρέας Ανδρέου
02-03-2006 | Αυτό όμως που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση είναι η προσεγμένη δομή σου και η διόλου ευκαταφρόνητη επιλογή των λέξεων που κάνεις. Πρόκειται ουσιαστικά για ένα σε βάθος ταξίδι, σε ένα περίπατο ενδοσκόπησης και επωφελούς περισυλλογής που προκαλεί όχι μόνο συμπάθεια αλλά και κατάπληξη όχι αποκλειστικά σε σενα αλλά και σ' εμάς που σε διαβάζουμε και είμαστε εξτατικοί μπροστά στην κάθε σκιά που γεννιέται, στη μυθική χώρα, στο πυροφάνι σου, στο πειρατικό καράβι και τα τόσα άλλα που έπλασες με μαεστρία. | | Ανδρέας Ανδρέου
02-03-2006 | Και σε διαβεβαιώ πως όταν τελικά βγει το πόρισμα για σένα θα είναι αποκλειστικά και μόνο για να σε δικαιώσει. Δεν έχεις παρά να σεμνύνεσαι και να είσαι περήφανος για ότι έγραψες. Δεν στο λέω για να σε κολακέψω, στο λέω γιατί ήταν ένα εξαίσιο ποίημα, ίσως το ωριμότερο από όσα διάβασα τις τελευταίες μέρες. Το να κτυπούν με μανία το παραθυρό σου κάθε βράδυ, το να ρουφάς από τις γρύλιες τη λύπη για να την απολακτίσεις θέλοντας να εφεσηβάλεις την απόφαση ενός δικαστή-συγκυρίας που μη μελετώντας προσεκτικά τα ελαφρυντικά και τα τεκμήρια σε καταδίκασε σε αιώνιο αποκλεισμό στη σάρκα σου, το να είσαι όμως και να παραμένεις ο εαυτός σου σε διακαιώνουν. Ο χρόνος δεν έχει σταματημό. όποιοι πίστεψαν σε κάτι τέτοιο είναι γελασμένοι... | | Ηλίας Πολίτης
02-03-2006 | Ανδρέα καλησπέρα και σ' ευχαριστώ που επισκέφτηκες το κονάκι μου μετά από τόσο καιρό και ειδικά τώρα στη συνειδητή αποχή μου από την ιστοσελίδα.Για όλα τα καλά σου λόγια ένα απλό ευχαριστώ για τον χρόνο που ξόδεψες να αναλύσεις δεν νομίζω πως είναι αρκετό,ελπίζω να μείνω μόνο στο ύψος των περιστάσεων και στο παρακάτω της ζωής μου και της ψυχής μου και κάποτε να μου ξαναπείς τα ίδια,ή να με διορθώσεις στις ατοπίες μου και στις γλωσσικές μου ανομίες,η εκτίμηση είναι αμοιβαία να είσαι καλά,γιατί καλά το είπες ο χρόνος δεν έχει σταματημό....Μπαίνει η άνοιξη στην πόλη..... | | ALIROS
03-02-2011 @ 04:37 | Φύτρωσα ξανά,
Σαν θυμάρι ευωδιάζω
Και θυμίζω παλιές μυρωδιές
Ενός ακατάστατου φόβου
Ξημερώνει
το φως σκοτώνει τις σκιές,
άλλη μια μέρα σημειώνω στο τετράδιο της ζωής μου
άλλη μια λευκή σελίδα μουτζουρώνω ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | stigmi
03-02-2011 @ 05:57 | Το ξαναδιαβάζω πάλι...
αποφασίζοντας να σου πω ότι δεν χορταίνω να το διαβάζω!!! | | χρήστος
03-02-2011 @ 07:26 | να επανέλθω μετά από τόσο χρόνια και να πω πάλι πόσο μου αρέσει!!! | | στίχος
03-02-2011 @ 13:30 | Και βλάστησε στα εγκαίνια του πόνου..
μια παλιά δίκη, που νόμιζα ότι την κέρδισα
αλλά με κυνηγά σαν ένταλμα ακόμα.
σε μια στιγμή, πορεία άλλαξα
τους χάρτες έκανα πυροφάνι και ψάρεψα στο άγνωστο
.
Ακόμη εκεί είμαι ,
Ζω στα βαθιά μιας περίεργης κατάρας
Από τις γρύλιες σε κοιτώ
και ρουφώ την λύπη σου,σαν αναγέννηση..
Και επιβίωσα, από ναυάγια στημένα
Έπαιξα κι εγώ τη δική μου αποζημίωση, στα ζάρια...
Ναυπήγησα την επένδυσή μου
Και άρχισα να μετρώ αντίστροφα, την επόμενη νύχτα
.....συγκινήθηκα και ταυτίστηκα....δεν υπάρχουν λόγια....!!!!!! θα επανέρχομαι να σε διαβάζω....
| |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
