| Εγώ γεννήθηκα σε δίσεκτη χρονιά
Κι έχω πληρώσει της ζωή μου τα διόδια
Με κοίμιζε μια ξένη αγκαλιά
Γιατί η μάνα μου με ζούσε με εμπόδια
Κι υστέρα έγινα παιδί κάπως χλωμό
Και δεν κατάφερα μια μπάλα ν' αγοράσω
Γιατί το όνειρο με ήθελε φτωχό
Κι έτσι κατάφερα στιχάκια να μου γράψω
Σε μπλε τετράδια που αγόρασα φτηνά
Έγραφα πάντα με το φως μιας κρύας λάμπας
Για όσα μέσα μου γεμίζαν τα κενά
Και πλημμυρίζανε οι νύχτες της θαμπάδας
Κι υστέρα γίνανε τα χρονιά μου πουλιά
Και μεταλάχθηκαν οι μέρες σε αιώνες
Σαν χελιδόνια που δεν γύρισαν ξανά
Γιατί ξεψύχησαν στους άπονους χειμώνες
Μα δεν τελείωσε ακόμα η ζωή
Έχω κρατήσει για το τέλος μια ελπίδα
Είναι ακόμα η ψυχή μου ζωντανή
Κι εγώ γουστάρω από μικρός την καταιγίδα
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|