| |
ΜΑ ΤΩΡΑ ΛΕΣ ΜΠΕΡΔΕΥΤΗΚΕΣ
Tις ώρες που μονάχος μου ξαπλώνω
και όλα αυτά, τα χρόνια μας κοιτώ
φοβάμαι έτσι, πίσω, που κοιτάζω
και δάκρυα κυλάνε ως το λαιμό.
Τις ώρες που μονάχος μου ξαπλώνω
και λέω πόσο νιώθω μοναχός
το χέρι μου απλώνω και δακρύζω
με ξέχασε θαρρείς και ο θεός.
Θα είσαι πάντοτε μεσ' τη ζωή μου
αυτά μου έλεγες, μεσ' τη βροχή.
Το δάκρυ μου, χαρτί, απ' τη ψυχή μου
που απάνω του, υπέγραφες εσύ.
Μα τώρα λες μπερδεύτηκες
τις σκέψεις σου, πια δε μου λες...
Μα τώρα λες μπερδεύτηκες
ας ήξερα ποιος έφταιξε...
Τις ώρες που μονάχος μου ξαπλώνω
και όλα αυτά, τα χρόνια μας κοιτώ
φοβάμαι, χώρια σου, πως να ζήσω
εσύ με έμαθες να μ' αγαπώ.
Στη σκέψη μου πλανιέσαι κάθε βράδυ
με τ' όνομα σου πάντα ξαγρυπνώ
ατέλειωτη πως μοιάζει αυτή η νύχτα
με σκέφτεσαι καθόλου, απορρώ.
ΣΙΜΙΝΗ ΓΕΩΡΓΙΑ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
