Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271236 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Μια αγκαλιά χαμένη
 Καλημέρα. Κάτι από το χρονοντούλαπο
 
[align=center]Ήθελα να 'μουν ναυτικός, αυτό έχω σπουδάσει
μα μπέρδεψα τους δρόμους μου και κει που είμαι τώρα
φαίνεται πως τη θάλασσα για πάντα έχω χάσει
και κυνηγάω χίμαιρες σε κάθε μία χώρα.

Τις χίμαιρες που κυνηγώ νομίζω πως τις πιάνω
μα με τα χέρια αδειανά είμαι την άλλη μέρα
κι όταν αυτό που κυνηγώ συμβαίνει να το χάνω
αντί να στενοχωρηθώ στοχεύω στον αέρα

και προχωρώ προς το κενό κι όπου ο δρόμος βγάλει
κι ότι στο δρόμο μου βρεθεί θέλω να δοκιμάσω
κι όταν τη γεύση βαρεθώ θα ξεκινήσω πάλι
μα τις στιγμές που έζησα δεν θέλω να ξεχάσω

και το χαρμάνι των καιρών του πόθου και της γεύσης
κυκλοφορεί στο αίμα μου μα πάντα κάτι λείπει
που με τους τρόπους των πολλών καμιά δεν έχει σχέση
κι εδώ δεν βλέπω να χωρά καμία μέση λύση.

Αυτά της είπα και αυτή με κοίταξε θλιμμένα
-είσαι πολύ ειλικρινής είπε και μου αρέσεις
μα δεν μπορώ με τίποτα να ταυτιστώ με σένα,
εγώ ζητάω σταθερές και μόνιμες τις σχέσεις

εγώ ζητώ τη σιγουριά, πορεία χαραγμένη
αγάπη κι ανταπόκριση, να δίνω και να παίρνω
στις δύσκολες και στις καλές στιγμές μας ενωμένοι
και να γνωρίζω από πριν τον δρόμο που διαβαίνω-

θά θελα κείνη τη στιγμή παλάτια να της τάξω
να την αρπάξω αγκαλιά, πάνω μου να τη σφίξω
μα κάτι μέσα μου βαθιά μου είπε είναι λάθος
κι αυτό που σήμερα ποθώ αύριο θα το αφήσω

το δρόμο που ακολουθώ συνέχισα μονάχος
όμως ετούτη τη φορά η σκέψη επιμένει
και διαρκώς στριφογυρνά στης θύμησης το βάθος,
μία ολόκληρη ζωή, μια αγκαλιά χαμένη.[/align]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 10
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ψάξε το γιατί (procura porquê)
 
ΛΥΔΙΑ_Θ
14-09-2013 @ 13:24
και διαρκώς στριφογυρνά στης θύμησης το βάθος,
μία ολόκληρη ζωή, μια αγκαλιά χαμένη.
Δημήτρη να το ψάχνεις συχνά το χρονοντούλαπο.....διαμάντια κρύβει
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Καλησπέρα
G.LEOU
14-09-2013 @ 13:30
το δρόμο που ακολουθώ συνέχισα μονάχος
όμως ετούτη τη φορά η σκέψη επιμένει
και διαρκώς στριφογυρνά στης θύμησης το βάθος,
μία ολόκληρη ζωή, μια αγκαλιά χαμένη.
::up.:: ::up.:: ::up.::
Ναταλία...
14-09-2013 @ 13:42
Χαίρομαι που σε διαβάζω και πάλι Δημήτρη καλώς όρισες και πάλι ::yes.:: ::theos.:: ::theos.::
KANLIS GEORGIOS
14-09-2013 @ 13:46
Δύσκολο το δίλημμα ,κι έτσι θα ζεις εσαεί στο μετέωρο.
Όμως ωραίο το ποίημα σου.
::rock.:: ::rock.:: ::rock.::
Ganga Gramma
14-09-2013 @ 14:10
μία ολόκληρη ζωή, μια αγκαλιά χαμένη.
:)
Pavlos Melas
14-09-2013 @ 14:37
το δρόμο που ακολουθώ συνέχισα μονάχος
όμως ετούτη τη φορά η σκέψη επιμένει
και διαρκώς στριφογυρνά στης θύμησης το βάθος,
μία ολόκληρη ζωή, μια αγκαλιά χαμένη.

Ωραιότατο Δημήτρη!!!!!!!!!καλό Σ/Κ
Μαυρομαντηλού
14-09-2013 @ 15:11
ΑΣΤΑΤΟΣ
athos.ioannou@gmail.com
14-09-2013 @ 17:02
::up.:: ::up.:: ::up.::
athos.ioannou@gmail.com
14-09-2013 @ 17:02
::up.:: ::up.:: ::up.::
Tessi
13-11-2013 @ 19:06
και το χαρμάνι των καιρών του πόθου και της γεύσης
κυκλοφορεί στο αίμα μου μα πάντα κάτι λείπει...
το δρόμο που ακολουθώ συνέχισα μονάχος
όμως ετούτη τη φορά η σκέψη επιμένει
και διαρκώς στριφογυρνά στης θύμησης το βάθος,
μία ολόκληρη ζωή, μια αγκαλιά χαμένη....
τι καλα που τα λες..... ::up.:: ::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο