| Όταν πεθαίνεις νά ‘μαι εκειά,
σου εύχομαι βρε Μήτσο,
μπας και μπορέσω τότεσάς
να κάμω λίγο πίσω,
να συγχωρήσω ότι `καμες,
σε μένα και ορισμένους,
για να ευνοήσεις άδικα,
λίγους και ορισμένους.
Θα το ‘θελα συγχωρεμό
να δώσω απ την καρδιά μου
μα αυτή την ώρα δεν μπορώ
μαύρα ειν’ τα σωθικά μου.
Βάρος να μ’ έχεις στης ζωής
το δίκαιο το τέλος
φαρμακερό μου το'βαλες
μες στην καρδιά το βέλος.
Να μη σου βγαίνει η ψυχή
ζητώ για τιμωρία,
εγώ ο τρισκατάρατος
να πάρω απολογία,
χωρίς κουβέντες και πολλά,
μονάχα με τα μάτια,
κι απαλλαγή ας σου δοθεί
να πας γι’ άλλα παλάτια.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 0 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|