| |
| | Μια ανεξέλεγκτη περίσταση |  | | |
Από την αρχή, κάτι δεν σου γέμιζε το μάτι. Το σκέφτηκες καλά όμως και αποφάσισες να πας. Μέσα σου υπήρχε μια μικρή ελπίδα, μια φλόγα που σιγόκαιγε, ότι ίσως τελικά να είχες κάνει λάθος εκτίμηση. Μπορεί τα λόγια της να ήταν ενός που δεν κατάλαβε ποτέ τίποτα, μπορεί η συμπεριφορά να ήταν αυτή του διαχρονικά αβασάνιστου, μα θέληση κι απόφαση να μάθεις και όχι να φαντάζεσαι αποδείχτηκαν δυνατότερα. Το πρωί της συγκεκριμένης μέρας είχες τον κόμπο στο στομάχι κάποιου που ετοιμάζεται να επαναλάβει μια μεγάλη ανοησία, αλλά, όταν ήρθε η ώρα, ξεκίνησες τον δρόμο σου να την συναντήσεις. Είχες ακούσει πολλά για αυτήν, για τις γνώσεις, την ευφυΐα, την δύναμη και το ταλέντο της. Θα μπορούσες να αρκεστείς σε αυτά και να μην σε νοιάζει άλλο. Μα κάτι μέσα σου έσπρωχνε και πίεζε να δεις με τα μάτια σου. Πήγες λοιπόν και είδες ό,τι πιο σπάνιο και εξωτικό είχες αντικρύσει μέχρι τότε - σε ανοησία και ξιπασιά. Όσοι σε γνωρίζουν, ξέρουν καλά: μια όμορφη εξωτερική εμφάνιση δεν σε απωθεί, το αντίθετο μάλιστα, πιστεύεις ότι είναι εντελώς λανθασμένη η άποψη ότι η εσωτερική και εξωτερική ομορφιά δεν μπορούν να συμβαδίζουν. Όμως αυτό ήταν το κάτι άλλο. Συνήθως, σε μια καινούργια γνωριμία, κρατάς λίγο την γνώμη σου για αργότερα. Μα εδώ το πράγμα ήταν ολοφάνερο! Δεν υπήρχε ούτε ένα -επαναλαμβάνω: ούτε ένα- στοιχείο πάνω της, που να μην φώναζε με όλη του την δύναμη, ότι το κενό αποτελεί μια πυκνή μάζα, συγκρινόμενο μαζί της. Από εκείνο το στόμα έβγαινε τόσος ζεστός και κοπανιστός αέρας, που έφτανε να γυρίζει για εκατό ή περισσότερα χρόνια όλους τους ανεμόμυλους τους Θερβάντες. Από τα μάτια της ξεχείλιζε η μανία κάποιου που θα μιλήσει για να σβήσει την δίψα του και όχι για να δροσίσει τους άλλους. Ακόμη και σε απόσταση εξήντα μέτρων σε τύλιγε η αύρα της και ένιωθες με κάθε λεπτομέρεια τον τρόπο που από λεπτό σε λεπτό εισχωρούσε από τους πόρους σου κι απλωνόταν στα σωθικά σου η ανοησία και η βαθειά ριζωμένη παραίτηση της, ταυτόχρονα με την ακλόνητη πεποίθηση ότι η αφεντιά της αποτελούσε το επίκεντρο κάθε γνωστού και άγνωστου γαλαξία. Η στάση της ήταν το πιο αποκαλυπτικό από όλα τα φαινόμενα που την απάρτιζαν: Γέμιζε με σιγουριά και άνεση ολόκληρο τον χώρο, δίχως καν να αναλογιστεί ότι ίσως υπήρχαν κι άλλοι εκεί, που θα μπορούσαν επίσης να είχαν μια κάποια, έστω υποτυπώδη, υπόσταση, αλλά, πάλι, όπου κι αν έστρεφες τον νου δεν υπήρχε καθόλου ουσία, ενώ, ταυτόχρονα και αυτό είναι το παράξενο και παράλληλα εξωφρενικό, δεν υπήρχε ούτε υποψία ελαφρότητας, που τουλάχιστον θα μπορούσε να είναι διασκεδαστική και ένα ισχυρό αντίδοτο για την πλήξη που προκαλούσε. Έτσι, αντιμετώπιζες μια κατάσταση, όπου ήσουν κυριολεκτικά χαμένος από χέρι. Αν δεν σε εξόντωνε ο τρόπος με τον οποίο στοίβαζε τις λέξεις σαν να ήταν μπάλες από άχυρο σε σταύλο που μετά του έβαζε φωτιά, αν γλύτωνες από την φουσκοθαλασσιά του αγέρωχου παρουσιαστικού με την τρυφερότητα ποδάγρας και την χάρη λάκκου με έντομα και φίδια, τότε σίγουρα θα σε πετύχαινε το πιο ισχυρό της όπλο: ο φόβος μην και χάσει όλα αυτά τα "πολύτιμα δώρα", ο απόλυτος τρόμος καθενός καβαλημένου από τον οξαποδώ, μην τυχόν και του επιστραφούν έστω και ψήγματα από την ψυχή του. Σκεφτόσουν πόσα κορμιά και πόσα μυαλά έχει καταπιεί αυτή η νεκρή μηχανή. Αν βρήκες αξία σε όλο αυτό; Μα φυσικά, παντού υπάρχει αξία, αν ψάξεις αρκετά βαθειά.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | διαλέξαμε τα όμορφα βάσανα | | | |
|
zpeponi
19-09-2013 @ 16:49 | γεια σας φίλοι!
καλή δύναμη! ::cool.:: | | Μαυρομαντηλού
19-09-2013 @ 19:40 | Από την αρχή, κάτι δεν σου γέμιζε το μάτι. Το σκέφτηκες καλά όμως και αποφάσισες να πας. Μέσα σου υπήρχε μια μικρή ελπίδα, μια φλόγα που σιγόκαιγε, ότι ίσως τελικά να είχες κάνει λάθος εκτίμηση. Μπορεί τα λόγια της να ήταν ενός που δεν κατάλαβε ποτέ τίποτα, μπορεί η συμπεριφορά να ήταν αυτή του διαχρονικά αβασάνιστου, μα θέληση κι απόφαση να μάθεις και όχι να φαντάζεσαι αποδείχτηκαν δυνατότερα.
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΤΗΣΕΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ε, ΚΑΛΑ ΣΙΓΑ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΤΗΝ ΠΑΤΑΜΕ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
::rock.:: ::rock.:: ::rock.:: | | ds.sophist
19-09-2013 @ 19:46 | ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | rania.foka@yahoo.co.uk
19-09-2013 @ 20:18 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
