| |
Η νια τους σπόρους φύσηξε από τη χούφτα της
Να πέσουν κάτω και στο χώμα να φυτρώσουν
Και ο χρόνος ο μαέστρος τον κύκλο του να κάμει
Ωσότου εκείνοι να γενούν καρποί
Για τάμα έστειλε ψηλά στον ουρανό
Η πλάση να γεμίσει απ’ τα παιδιά της
Τους σπόρους εννοούσε μοναχά
Που πεθυμούσε σ’ όλους να μοιράσει
Σ’ αυτήν την νια καμία δεν μπορεί να μοιάσει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
