| Βρώμικη πόλη, πόθοι στούς βάλτους
άγρια πλήθη μέ προσπερνούν
οι σφαίρες πέφτουν σάν τό χαλάζι..
καί τήν καρδιά μου, ψάχνουν νά βρούν
είμαι τί είμαι; χιόνι πού καίει!
πουλί τού απείρου, ταξιδευτής
αιθεροβαμων καί Δόν Κιχώτης
απελπισμένος ονειρευτής..
Πυρσοί γαλάζιοι, πράσινοι ήλιοι..
μαύρα σκοτάδια, απανθρωπιάς..
Λερναία Υδρα, χάρτινη τίγρη
κόκκινο αίμα τής λευτεριάς!
στό φώς τής μέρας, σέ πολεμούσα
Τέρας τής φύσης, Αερικό..
κι'όλη τή νύχτα ψυχομαχούσα
μόνος σέ τάφο, ομαδικό
πάνω καί κάτω, άχρονος χρόνος
πίσω καί μπρός μου,η λησμονιά..
Πύλη κλεψύδρα, θά σέ περάσω
πώς νά σ'αντέξω; Καχπέ-ντουνιά;
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 8 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|