Τα δάκρυα των αγγέλων μια φορά
στο χώμα έπεσαν και έγιναν πετράδια
με χρώματα γαλάζια εξωτικά
τα βρήκαν όσοι ξενυχτούσανε τα βράδια
Δύο γαλάζια δάκρυα βρήκα κάποτε κι εγώ
το ένα το τρύπησα το πέρασα στο στήθος
κι όποιος ρωτήσει τι είναι εκείνο που φορώ
του απαντάω δεν είναι όλοι οι αγγέλοι μύθος
Το άλλο στο χάρισα εσύ να το φοράς
με κορδονάκι κίτρινο πλεγμένο με αστράκια
να το 'χεις πάνω σου παντού όπου κι αν πας
και να θυμάσαι της αγάπης τα στιχάκια
Να μην το βγάλεις θα χαλάσει να χαρείς
νερό θα γίνει και στο χώμα θα κυλήσει
μα όπου στάξει μη γυρίσεις να το δεις
με χρώμα αίματος θα το 'χει χρωματίσει