| Μες την άβυσσο του νου
το ποτάμι πάντα ρέει
το ποτάμι της ζωής
κι η ανάσα σαν να καίει
στο ποτάμι αυτό κυλάνε
οι νωπές οι αναμνήσεις
πλήθος λάγνες εντυπώσεις
κακουχίες, διαπιστώσεις
και πολλές επιθυμίες
άπιαστες, εφήμερες
έμμονες κι αόριστες
κι όσα σκέφτηκα εχθές
το ποτάμι ίσια πάει
δεν γυρνάει ποτέ πίσω
μα ίσως κάποτε στα αστέρια
να σε ξανασυναντήσω
ίσως κάποτε σε κάποιο
νεφελώδη γαλαξία
να σαι αστρόσκονη και να μαι
στο σκοτάδι η ουσία
έτσι μόνον θα σμιχτούμε
πάλι ανάσα με ανάσα
είμαστε όλοι περασμένοι
στους επόμενους η πάσα
στο ποτάμι βουτηγμένοι
παρασέρνει εμάς το ρεύμα
κοίταξε προς τα που πάει
σαν να είναι ένα ψέμα
μοιάζει όλη αυτή η βόλτα
στο ποτάμι της αβύσσου
για κοιτάξου στα γαλάζια
τα νερά και καθρευτήσου
κι αναγνώρισε το χώμα
και αγκάλιασε τη στάχτη
αν σε κρατούσα λίγο ακόμα
όλα θα τα χα ξεπεράσει
εκεί μέσα στο ποτάμι
των αιώνων ζαλισμένοι
ζούμε το όνειρο της νύχτας
οι για πάντα διψασμένοι
κρύο φως μες το κορμί σου
και φωτιά μες το δικό μου
μες τα ύδατα του κόσμου
κάνε με ξανά δικό σου
μες τα ύδατα της πλάσης
σμίξε στο δικό μου σώμα
και αν για λίγο αχνογελάσεις
θα κρατήσει κι άλλο ακόμα
της φωτιάς η άγια μέρα
μέσα στο πικρό ποτάμι
με φλογέρα κάθε μέρα
ψάχνω εσένα για ένα χάδι
η γλυκειά μου εσύ πυξίδα
μέσα στου μυαλού τη ζάλη
του κορμιού σου τη γαλήνη
ψάχνω σε οποιαδήποτε άλλη
γιατί όλα ένα είναι
στου νερού αυτού τις μορφώσεις
κράτησε με, σφίξου λίγο
έλα, πριν το μετανοιώσεις
πριν κοιτάξεις ετριγύρω
αφουγκράσου την ψυχή μου
νοιώσε την στερνή αγκαλιά μας
στον Ωκεανό του απείρου
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 0 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|