| |
Αντίδοτο στη μοναξιά και στη θολή ζωή μου ,
ήθελα να βρω μέσα στη σιωπή μου.
Προσπάθησα να μάθω το πόνο μου να πνίγω,
να ακούω μουσική και κρασί να πίνω.
Νόμιζα πως έτσι θα βρω τη σημασία,
γιατί ο άνθρωπος να έχει τόση κακία;
Δεν άντεξα και ξέσπασα σε κλάμα,
ένιωθα σαν να έφταιγα κι εγώ
σαν να έκανα μεγάλο σφάλμα.
Τότε κατάλαβα οτι όλοι φταίμε,
όλοι πονάμε, όλοι αρρωσταίνουμε
και τελικά πεθαίνουμε.
Τότε πήρα την κιθάρα μου αγκαλιά
να με παρηγορήσει,
σαν βάλσαμο η μουσική να μου μιλήσει.
Άρχισε να παίζει χαρούμενα και δυνατά
μου είπε να μην φοβάμαι,
πως αισιόδοξος και δυνατός θα έπρεπε νά 'μαι.
Μου έδωσε ελπίδα πως όλα θα αλλάξουν,
το δάκρυ και ο θάνατος οτι θα πάψουν•
πως θα εξαλειφτεί κάθε κακία,
θα φύγει απο τον άνθρωπο κάθε αμαρτία.
Γι' αυτό κι εγώ τώρα χαρούμενα προχωράω,
με την κιθάρα μου τραγουδώ σε όποιον συναντάω•
τους λέω λόγια αληθινά και αν τα εκτιμήσουν,
τους εύχομαι αιώνια στη γη πάνω να ζήσουν!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
