| Σε ένα τετράγωνο κελί
που ήταν ένα επί δύο
είχα κλείσει την καρδιά μου
και είπα και στον ήλιο, αντίο.
Την κρατούσα εκεί κλεισμένη
μην πονέσει στην ζωή
μην την βρεί ξανά η αγάπη
και δακρίζει απ΄την αρχή.
Ζούσα μόνο για να ζω
μες τον άδικο τον κόσμο
μόνο σπίτι και δουλειά
ήταν όλος μου ο δρόμος.
Δεν τολμούσα να ανοίξω
τον φεγγίτη της καρδιάς μου
μην τυχών την βρεί η αγάπη
και μου κάψει τα φτερά μου.
Για χρόνια ήταν τσακισμένα
μέχρι που ήρθες εσύ μια νυχτιά
όταν σου άνοιξα και μπήκες
και μου πήρες την καρδιά
κλέβοντάς μου τα κλειδιά.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|