| |
Που είσαι εσύ καρδούλα μου,πως χάθηκες χαρά μου;
Δεν είσαι εδώ ψυχούλα μου, δεν είσαι εδώ κοντά μου.
Εσύ που έλεγες χωρίς εμέ λεπτό ποτέ δεν κάνεις,
πως μακριά μου δεν μπορείς, θα πέσεις να πεθάνεις.
Εσύ που ορκιζόσουνα, ποτέ δεν θα μ’ αφήσεις,
χωρίς εμένα έλεγες, πως δεν μπορείς να ζήσεις.
Εσύ που δευτερόλεπτα, μετρούσες να βρεθούμε,
Που ονειρευόσουν τη στιγμή πάντα μαζί να ζούμε.
Τα όνειρά μας έντυνες με τ’ ουρανού το χρώμα,
με άρωμα των λουλουδιών το δείλι και το γιόμα.
Εσύ που πάντα έσταζες, το μέλι στην ψυχή μου,
που πότιζες βάλσαμο, και νέκταρ ζωή μου.
Εσύ που ήλιος έγινες, καρδιά για να ζεστάνεις
Που τον παλμό μου έμαθες, γρήγορα συ να πιάνεις
Εσύ που μου ‘δωσες πνοή, και νόημα να ζήσω,
που μου ‘δωσες χρυσό θρονί, να πάω να καθίσω.
Σαν τη φωνή σου άκουγα, αγγέλοι τραγουδούσαν,
και μελωδίες θεϊκές στ’ αυτιά μου όλο ηχούσαν.
Τα λόγια σου τα όμορφα πόσο μου λείπουν θεέ μου
Λόγια αγάπης σαν αυτά, δεν άκουσα ποτέ μου.
Τίτος Ζώης. [B][I]
https://www.facebook.com/titoszois
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
