| ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΤΡΕΝΟ
Και ξαφνικά έρχεται η στιγμή
Που συνειδητοποιείς
Ότι η ζωή δεν είναι αιώνια
Και ότι τα περιθώρια στενεύουν
Και τότε θυμάσαι και αναπολείς
Τις στιγμές που όλα φαίνονταν τόσο μακριά
Όταν η ζωή κυλούσε άσχημα ή όμορφα
Αλλά η συνέχεια της φαινόταν εξασφαλισμένη
Σου ‘ρχεται να κλάψεις
Αλλά διερωτάσαι μήπως το κλάμα
Είναι γνώρισμα αδυναμίας;
Κι εσύ έμαθες να είσαι δυνατή
Είναι στιγμές που φαίνεται το τέλος
Και διερωτάσαι, πόσο έτοιμη είσαι;
Να δεις το τρένο να φεύγει
Και να παίρνει μακριά αγαπημένα πρόσωπα;
Αλλά αυτή είναι η ζωή
Ένα ταξίδι, που αλλάζουμε συνέχεια τρένα
Μέχρι να πάρουμε το τελευταίο
Μόνοι! Με προορισμό το άγνωστο
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 26/03/2010
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|