| |
| | Πεθαίνω απ' τη δίψα |  | | | Αγαπώ και εκτιμώ πολύ τον Φρανσουά Βιγιόν, των απατεώνα, τυχοδιώκτη και φοβερό ποιητή. Ελπίζω να γίνει συμπαθείς και σ’ αυτόν που δεν τον γνώριζε | | |
Πεθαίνω απ’ τη δίψα παν’ απ’ το ρυάκι.
Ανάκτορό μου ένα καλυβάκι.
Απ’ τη χαρά μου κλαίω και γελάω λυπημένα.
Πατρίδα μου αγαπημένη ειν’ τα ξένα.
Ξέρω τα πάντα, τίποτα δεν ξέρω.
Από τον Λάζαρο αρπάζω και στον Κροίσο φέρω.
Τον έντιμο παιδεύω, τον πονηρό παινεύω.
Αμφισβητώ το φανερό και το απίθανο πιστεύω.
Σαν σκουλήκι γυμνός, νιώθω ντυμένος σαν γαμπρός.
Γλέντι – γυρίζω πλάτη, βλέπω οδύνη – μπρος.
Όλοι με δέχονται, παντού με διώχνουν.
Πολέμιοι αγκαλιάζουν, οι φίλοι στριμώχνουν.
Μαζεύω άχρηστα, το χρήμα σπαταλώ.
Με άμυαλο συμφωνώ, με φωστήρα αντιμιλώ.
Είμαι ζητιάνος, μα ξιπάζομαι με πλούτη.
Θα γεννηθώ στον ουρανό, ενταφιάστηκα σε γη τούτη.
Μέσα στην παγωνιά και γύρο μου λουλούδια.
Ο κόσμος οδύρεται, εγώ πιάνω τραγούδια.
Ο Άδης πιο χαρούμενος για μένα από την Εδέμ.
Δίπλα στην φωτιά, κρυώνω σαν είναι κατ’ απ’ το μηδέν.
Την καρδιά μου θερμαίνει ο πάγος.
Η τάξη με αναστατώνει και ηρεμεί το χάος.
Όλοι με δέχονται, παντού με διώχνουν.
Δεν βλέπω αυτόν που πέρασε μπροστά μου,
Αλλά του ουρανού τα άστρα καθαρά διακρίνω.
Από τον σκέψεων το βάρος τρίζουν τα οστά μου.
Το αλκοόλ – χυμό, απ’ το νερό μεθάω όταν πίνω.
Πάνω στη γη με προσοχή πατάω,
Και προτιμώ μες στην πυκνή ομίχλη να πετάω.
Γνωρίζω πως το μέλι απ’ την άψινθο πιο πικρό
Ζω σώμα σφριγηλό με πνεύμα νεκρό.
Καταδικάζω την αλήθεια, το ψέμα αθωώνω.
Γιατρεύω τους γερούς, τους άρρωστους πληγώνω.
Δεν ξέρω πιο μακρύτερο: η ώρα ή το έτος;
Γεννήθηκα στο μέλλον, θα πεθαίνω φέτος.
Το πέλαγος ή το ρυάκι διαβαίνουν απ’ τον πόρο;
Ο λύκος ή ο άνθρωπος, ζώο πιο αιμοβόρο;
Η απελπισία, μου ελπίδες δίνει,
Κι ο διάβολος υπόσχεται ειρήνη.
Όλοι με δέχονται, παντού με διώχνουν.
[I]Φρανσουά Βιγιόν (1431 – ?)[/I]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 10
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Μετάφραση: η αυτοπροσωπογραφία του μεταφραστή. | | | |
|
rania.foka@yahoo.co.uk
05-10-2013 @ 06:56 | ::rock.:: ::rock.:: ::rock.:: | | steven boss
05-10-2013 @ 08:16 | Ομορφο ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | **Ηώς**
05-10-2013 @ 08:32 | O Βιγιόν 1431 ή 1432-1463, Γάλλος ποιητής, ξαναζωντανεύει την προσωπική και ρεαλιστική παράδοση των jongleurs του XVIIs. Συνοψίζει για όλους εμάς την ψυχή του Μεσαίωνα, διακηρύσσοντας ταυτοχρόνως την καινούργια εποχή που ξημερώνει στην Γαλλία. Πραγματεύεται τα μεγαλύτερα λυρικά θέματα, όπως είναι η τρυφερότητα, ο πατριωτισμός, οι τύψεις, η αδελφοσύνη, ο φόβος και ο αποτροπιασμός για τον θάνατο. (ΠΗΓΗ:Βικιπαίδεια)
http://youtu.be/WrwilSeOv1k
http://youtu.be/oH3ZA3c8XJs την καλημέρα μου!!!!!!!! ::hug.:: | | ΒΥΡΩΝ
05-10-2013 @ 10:37 | ::theos.:: ::up.:: ::theos.:: | | ΛΥΔΙΑ_Θ
05-10-2013 @ 11:14 | ::up.:: ::up.:: ::hug.:: | | eclipsi00
05-10-2013 @ 12:07 | κάποιοι πεταρίζου πριν προκάμου
να ξεδιψάσου. . .
κέρασμα
http://www.youtube.com/watch?v=BeZOdE-pUkY
εξαίσιος ποιητής ! ! !
καλλό Σ/κ
γεια μας ! ! !
* Λ Α Μ Ψ Η * | | G.LEOU
05-10-2013 @ 15:54 | ::5156.::
::1255.:: ::1255.:: | | ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ60
05-10-2013 @ 18:53 | ::theos.:: ::theos.:: | | Vicky mouse
05-10-2013 @ 22:14 | Δεν ξέρω πιο μακρύτερο: η ώρα ή το έτος;
Γεννήθηκα στο μέλλον, θα πεθαίνω φέτος.
το καταπληκτικό είναι λίγο....
ευχαριστούμε πάρα πολύ για τις όμορφες αναρτήσεις σου.... ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | KANLIS GEORGIOS
06-10-2013 @ 00:36 | Πατρίδα μου αγαπημένη ειν’ τα ξένα.
Με άμυαλο συμφωνώ, με φωστήρα αντιμιλώ.
Ο κόσμος οδύρεται, εγώ πιάνω τραγούδια.
Παραθέτω ορισμένες στιχόμυθες ποιητικές σου σκέψεις για να σου πω το από καρδιάς μου εύγε !...
Με άφησες άναυδο !...
Τα εναπομείναντα μου ρέστα !...
::rock.:: ::rock.:: ::rock.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
