| |
Σε αναζητώ μέσα στις σκέψεις που μου φέρνουν πανικό, μέσα στις στάχτες, στον καπνό, μές στο βλέμμα που για 2 λεπτά κοιτά, στο σαββατόβραδο που πάντοτε νοσεί από πυρετό.
Σε αναζητώ στο απειράριθμο του πλήθους – ψάχνω διέξοδο να βρω, στο ραγισμένο καθρέπτη, σ ένα είδωλο κενό, πνιγμένο μέσα στην απώλεια και μέσα στον χαμό, στις ρωγμές και τις πτυχές που με καθήλωσαν εδώ.
Σε αναζητώ μέσα στις σκέψεις – σε μια πόλη που γεννιέται μέσα από τις συγκυρίες – σε μιας νύχτας τις κρυμμένες διαιρέσεις – στου πλήθους τις αλλόκοτες, χυδαίες ιστορίες…
Σε αναζητώ μέσα στου χρόνου τις αργίες, καρά καρέ σε ψάχνω μες την λήθης της ταινίες, σε μια πόλη όπου χτίζει από λάθη συγκυρίες, μες την φυλακή του νου που φιλοξένησε ανίες…
Στον δρόμο…. Εκείνος που δεν βάδισα με πρόσχημα τον χρόνο – κι όμως είχα τότε χρόνο - Δεν τόλμησα ποτέ να πω πως ήμουν έρμαιο από φόβο.
Ήρθε ώρα να γυρίσω, στα χνάρια που δεν τόλμαγα ποτέ να περπατήσω, κάποια κρύα πρωινά κι άμα θέλω δεν υπάρχει ούτε ένας να μιλήσω, Ίσος προς ίσο – όλοι κάτοικοι στην ίδια γκρίζα νήσο, και το περασμα του χρόνου έτσι άσκοπα με κάνει να νοσήσω – να σκοντάψω, κι άμα πέσω μην σταθείς - Φύγε πέρα θα σε φτάσω – δεν θα γονατίσω,…
Μάνα μην με περιμένεις, μ έχει πνίξει κάθε τοίχος, στο σπίτι τούτο δω δεν έχω λόγο να γυρίσω - δεν θα σε παρεξηγήσω, ότι κουβέντα κι αν πεις. Ίσα ίσα θα με πείσεις πως δεν πνίγηκες κι εσύ μες τα χρόνια της σιωπής, εκεί που έχεις πάψει το εγώ σου να το αυτοτιμωρείς, και να μετράς πληγές ως ότου να λήξει η διάρκεια εκείνης της ποινής όπου επέλεξες…
Σε αναζητώ – στα λόγια που δεν έλεγες…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 8
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
