Μην με ψαξεις..
Και να με βρεις..Δεν θα ειμαι εγω..
Επαψα να υπαρχω..
Μηχανικα ολα..
Ψευτρα δυναμη κουβαλουσα..
Ειμαι σκοταδι..
Αντανακλω στον καθρεφτη και τρωω μια μουτζα..
Κατηγορω..
Εμενα..
Με κατηγορω γιατι αναιρεσα..
Γιατι επαψα..
Γιατι κουρασα..
Γιατι αγανακτησα..
Γιατι πονεσα απο πονο και οχι απ'την ιδεα μου..
Οχι..
Δεν ειναι ο εγω'ι'σμος μου..
Εχασα δεκα δαχτυλα..
Ενα για καθε χρονο..
Και εισεπραξα, την γεννηση του τελους της μικρης του παρουσιας..
Ολα επιλογες μου θα μου πεις..
Δεν θα σου απαντησω..
Ξερω πως νοιωθεις..
Κι'εγω..
Ορφανεψαν τα μεσα μου κλαιγωντας σου λεω..
Ορφανεψα μεσα μου ακουσε με..
Ισως μια μερα.. Καταλαβεις γιατι..
Μα τοτε, μην κλαψεις..
Δεν θελω ελεημοσυνη ανθρωποι..
ΥΓ: Μαμα μου.. Θα σβησω τα φωτα, λιγο να ξεκουραστω..
