Πόσο λείπουν αυτές οι στιγμές που της πήρε ο χρόνος .
Αναμνήσεις
Είναι αξέχαστες στιγμές που δεν θα
σβήσουν απτήν καρδιά μου,
θυμάμαι πηγαίνοντας τους ατελείωτους
φιδίσιους δρόμους στη γενέτειρα μου,
η καρδιά μου σπαρταρούσε από λαχταρά ,
ήθελα να φτάσω όσο πιο γρήγορα
για να δω τους γονείς μου .
Τώρα το ξέρω κάνοντας το ίδιο ταξίδι
όλα θα είναι διαφορετικά από παλιά ,
απλά η λαχταρά στης αναμνήσεις με
κάνει να φτάσω πιο γρήγορα εκεί .
Μονό τώρα δεν θα υπάρχει το παιδί μου ,
οι αγκαλιές και τα δάκρυα χαράς ,
θα είναι όλα βουβά μόνο το δικό μου
δάκρυ θα ποτίσει τα αγριολούλουδα
στην εγκαταλειμμένη αυλή .
