| |
Αν ήταν άνθρωποι με τέτοια ένστικτα στη γη
εμένα άραγε τι με ενδιέφερε ;
καθώς με ξέπλενε της ύπαρξής μου η βροχή
στις λύσεις μου ο αγωγός τους που με έσπειρε..
Σαν άκουγα ροή χολής την έκδηλή τους κτηνωδία
πόσο ελεύθερη αισθανόμουν να ξεφύγω νιώθοντας
και τη ζωή που πέρναγε από μπροστά μου παρωδία
πόσο αλλιώς την είχα αδράξει, το λαδάκι σώνοντας
Οταν αισθανθηκα πως τίποτα δε με φοβίζει μίλησα
τα πάντα γύρω μου με δύναμη τα αιματοκύλησα
για να με δεις εμένα να ικετεύω γονατίζοντας
πρεπει να είσαι πέλος πια ,να με χωνέψεις βρίζοντας...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
