Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131547 Τραγούδια, 269637 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Κρινάκια της άμμου
 
Λευκά μικρά κρινάκια της άμμου,
μας ξερίζωσε το πρώτο μελτέμι του Φθινοπώρου,
καταδικάζοντάς μας στον αιώνιο πόνο...

Βαθιά χαρακιά, τα χρόνια που πέρασαν.
Ανείπωτη φρίκη, τα σημάδια στα κορμιά μας...

Μα κάθε πρωινό, νεράιδες και ξωτικά, τρυφερά μας αγγάλιαζαν...
Εικόνες μιας γλυκιάς παιδικής ανάμνησης!

Βούρκωναν τα μάτια μας,
σφιχταγγαλιασμένοι ζεσταίναμε τα παγωμένα κορμιά μας
και μου σιγοτραγουδούσες την ελπίδα...

Περνούσες το χέρι σου στον ώμο μου
και δεν φοβόμουνα τα όνειρα,
τον ήλιο,
τους ανθρώπους.

Τώρα ξέρω γιατί η μοίρα μας επέλεξε να πλαγιάσουμε μωρά,
στην ίδια αγκαλιά...

Γιατί το χαμόγελό σου,
με κρατάει εδώ!


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 8
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Η καθαρή κρυστάλλινη βροχή, πέφτει από μαύρα σύννεφα...
 
Γιώργος_Κ
24-02-2006
Εξαιρετικότατο!!!!!!!!!!!!!!! :)
Γιώργος_Κ
24-02-2006
την θερμή μου καλημέρα στην ποιήτρια.....8-)
Dalida
24-02-2006
Καλημέρα!!! Σας ευχαριστώ πολύ...
ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ
24-02-2006
όμορφο, μόνο μην το κάνεις σαν την άλλη και του κόψεις τα μαλλιά....
Dalida
24-02-2006
Να του πάρω όλη τη δύναμη.... Λες?
annaΤi
24-02-2006
;-) γλυκό.....
anthrakoryxos
24-02-2006
Λουτρά Κυλλήνης, Λευκοι κρίνοι, άγριοι, να φυσάει, σαν αμμοθύελλα, πάντου άμμος κι εμεις να κοιτάζουμε τον ήλιο να σβύνει στη θάλασσα, πίνοντας κίτρινη τεκίλα. Αυτό μου θύμισες!!!
Nyxterinos_Episkeptis
24-02-2006
αγγίζει κάτι...

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο