Είναι εκείνες οι λέξεις που πονάνε
εκείνες που σε κάνουν να δακρίζεις
κάνουν τα γόνατά σου να λυγάνε
τον εαυτό σου συνεχώς να τον υβρίζεις.
Είναι εκείνες οι λέξεις που πληγώνουν
εκείνες που στα δυό σε κομματιάζουν
που με μαχαίρι Κρητικό σε μαχαιρώνουν
και τ᾽ αρχικά της λύπης σου χαράζουν.
Είναι εκείνες οι λέξεις που θα μείνουν
εκείνες που δεν ξεχνιούνται με το χρόνο
που στο βιβλίο της καρδιάς δεν σβήνουν
μ᾽ αίμα γραφτήκαν στη σελίδα του και πόνο.
Είναι εκείνες οι λέξεις που δεν ξεχνιούνται
εκείνες που τυλίχτηκαν στο σεντόνι της ψυχής
μαζί στο μαξιλάρι σου τα βράδυα κοιμούνται
και δεν ξεπλένονται στο ύδωρ της βροχής.
Είναι εκείνες οι λέξεις οι πολύ βαριές
εκείνες π᾽ εγίναν σταυρός του μαρτυρίου
π᾽ έβαλαν στην πόρτα τ ᾽έρωτα σιδεριές
με κεφαλαία έγραψαν τα γράμματα τ᾽ "Αντίου".
Είναι εκείνες οι λέξεις οι πολύ βαριές
εκείνες π᾽ εγίναν σταυρός του μαρτυρίου
π᾽ έβαλαν στην πόρτα τ ᾽έρωτα σιδεριές
με κεφαλαία έγραψαν τα γράμματα τ᾽ "Αντίου".
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Πανέμορφο το τελευταίο Αντίο σου.
Καταπληκτικό όλο το ποίημα σου.
::4076.::
