Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Απελπισία
 Καλημέρα στιχοοικογένεια και καλό σ/κ !
 
Για την απελπισία μου.. μη δίνεις σημασία
Είμαι πλασμένη από σκληρό.. πυρίμαχο υλικό
Λάβα μου ρίξαν στην ψυχή και μ' άφησαν στα κρύα
Κανείς δεν το πιστεύει πια ότι ακόμη ζω...

Μέσα στη δάκρινη σιωπή με στίχους ψιθυρίζω
Για τον ανθρώπινο καημό που βίωσα φριχτά
Με βλέμμα μαύρο.. θλιβερό.. τα πέλαγα ατενίζω
Κι έχω τ' αυτιά μου στο κακό ερμητικά κλειστά...
...

Ίσως κανείς δεν μ' ένιωσε.. ίσως εσύ μονάχα
Άσπρο καράβι πέρασες.. στα βλέφαρα μπροστά
Ζήλεψα τ' ανοιχτά πανιά που ήθελα πάντα νά 'χα
Και τα σφυρήλατα.. χρυσά.. στην πλώρη σου κουπιά...

Πήρα στα χέρια τα κουπιά.. φύσηξα στα πανιά σου
Κι ήρθε μια φουσκοθαλασσιά.. μας πήρε μακριά
Κι ούτε ποτέ μου ρώτησα να μάθω τ' όνομά σου
Μα ούτε καν προορισμό αποζητούσα πια...

Μού 'φτανε η ανάσα σου.. που ζέσταινε τα στήθη
Το λαμπερό το βλέμμα σου.. σμαράγδι καθαρό
Άξαφνα όλοι της χαράς ζωντάνεψαν οι μύθοι
Την ευτυχία γνώρισα.. που έψαχνα να βρω...

Όλα τα βάρη του κορμιού τα σήκωσε η αλμύρα
Μ' είχες μαζί σου στον αφρό.. μ' έκανες να γελώ
Έβαψες γαλανόλευκη τη γκρίζα μου τη μοίρα
Κι έμαθα λόγια του έρωτα για σένα να μιλώ...
...

Μα ο ουρανός συννέφιασε μια νύχτα του θανάτου
Τ' αστέρια όλα πέσανε στα κύματα νεκρά
Και το καράβι βούλιαξε.. πριν μάθω τ' όνομά του
Γι' αυτό θωρείς τα μάτια μου κόκκινα και υγρά...

Για λίγο.. λέω.. τουλάχιστον.. άνθρωπος έχω νιώσει
Με τα δικά σου τα φτερά κι ένα γλυκό φιλί
Το θαρραλέο σου σκαρί πρόλαβε να μου σώσει
Από έναν βέβαιο πνιγμό.. ένα φτωχό κορμί...





17-10-2013


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 19
      Στα αγαπημένα: 4
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ώσπου να 'ρθεί τούτος ο κόσμος στα καλά του.. άσε με να σε αγαπώ μέχρι θανάτου
 
nadin1974
19-10-2013 @ 09:17

Για λίγο.. λέω.. τουλάχιστον.. άνθρωπος έχω νιώσει
Με τα δικά σου τα φτερά κι ένα γλυκό φιλί
Το θαρραλέο σου σκαρί πρόλαβε να μου σώσει
Από έναν βέβαιο πνιγμό ένα φτωχό κορμί...

Υπέροχο ποιημα!
καλημερα Μαρία!
::hug.:: ::smile.::
ΒΥΡΩΝ
19-10-2013 @ 09:19
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
rania.foka@yahoo.co.uk
19-10-2013 @ 09:43
Καλημέρα Μαρία υπέροχη!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::hug.:: ::theos.::
steven boss
19-10-2013 @ 10:05
Μια ομορφια ::up.:: ::up.:: ::up.::
athos.ioannou@gmail.com
19-10-2013 @ 10:13
::up.:: ::up.:: ::up.::
Μαρία Χ.
19-10-2013 @ 10:31
Καλημέρα παιδιά !.. Για την ιστορία.. το έγραψα σε μια πλατεία κοντά στη δουλειά μου.. μια ηλιόλουστη μέρα.. με το που το τέλειωσα ξαφνικά μαύρισε ο ουρανός, έπιασε αέρας και έριξε καρέκλες !!!! Πραγματικά ανατρίχιασα !!! ::scare.:: ::laugh.:: ::smile.::
DANAIMAIOU
19-10-2013 @ 13:13
Καλησπέρα !!!
Πρώτη φορά μια “απελπισία” είναι τόσο υπέροχη !!!
Τα συγχαρητήρια μου!
::up.:: ::up.:: ::up.::
CHЯISTOS P
19-10-2013 @ 13:42
Μη μπερδεύουμε την πίκρα, την μοναξιά και την μελαγχολία (για δες : όλα θηλυκά !) με την απελπισία..

Η απελπισία είναι ένα συναίσθημα σοβαρό, και δεν παίζεις με αυτή... Πρέπει να την λύσεις για να προχωρήσεις...
Μαρία Χ.
19-10-2013 @ 14:23
Όλα τα θηλυκά που ανέφερες.. μαζί με πολλά αρσενικά (σπαραγμός, οδυρμός, μισεμός κλπ.) δυστυχώς οδηγούν κάποτε στην απελπισία.. κι εκεί θέλει πραγματικά κότσια για να προχωρήσεις.. δεν είναι όλοι τόσο δυνατοί όμως.. γι' αυτό έχουμε τόσες αυτοκτονίες τελευταία...
Απεριόριστος
19-10-2013 @ 15:31
Καλησπέρα!!!
Γλυκιά... απελπισία!!!
::up.::
χάρης ο κύπριος
19-10-2013 @ 15:50
Θα μας τρελλάνεις εσύ.
Όταν απελπίζεσαι σε αγαπάει πιο πολλύς κόσμος.
::razz2.::
Την αγάπη μου.
Μαρία Χ.
19-10-2013 @ 16:02
Μα τί να έκανα βρε Χάρη.. μου ήρθαν στο δρόμο οι δυο πρώτοι στίχοι.. και κάπου έπρεπε να κάτσω να γράψω ! ::laugh.:: ::razz2.::
Καλώς ή κακώς.. αυτό μου βγήκε... ::smile.::
G.LEOU
19-10-2013 @ 16:05
Για λίγο.. λέω.. τουλάχιστον.. άνθρωπος έχω νιώσει
Με τα δικά σου τα φτερά κι ένα γλυκό φιλί
Το θαρραλέο σου σκαρί πρόλαβε να μου σώσει
Από έναν βέβαιο πνιγμό.. ένα φτωχό κορμί...
::blush.:: ::cry.:: ::love.::

Υπέροχο.
Κ Α Τ Α Π Λ Η Κ Τ Ι Κ Η η γραφή σου.
Μοναδική. Ολοκληρωμένο πακέτο.
χάρης ο κύπριος
19-10-2013 @ 16:06
Καλώς.

http://www.youtube.com/watch?v=oiKj0Z_Xnjc
ΕΛΕΑΝΝΑ
19-10-2013 @ 16:20
::4076.::::4076.::::4076.::
Μαυρομαντηλού
19-10-2013 @ 17:00
Για λίγο.. λέω.. τουλάχιστον.. άνθρωπος έχω νιώσει
Με τα δικά σου τα φτερά κι ένα γλυκό φιλί
Το θαρραλέο σου σκαρί πρόλαβε να μου σώσει
Από έναν βέβαιο πνιγμό.. ένα φτωχό κορμί...
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::theos.:: ::theos.:: ::up.::
mikrimagissoula
20-10-2013 @ 00:30
κλασική αξία...πάντα!
καλημέρεεεες και φιλία!
CHЯISTOS P
20-10-2013 @ 08:23
Έτσι, Χάρη, έτσι, και χωρίς αυτή την φατσούλα !..
pennastregata
20-10-2013 @ 18:34
Καλά έκανες και κάθησες για να γράψεις, Μαρία... Κάλλιστα. ::yes.:: ::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο