| |
| | σαν να μην έζησες ποτέ |  | | |
Ωχρή και ρυτιδιασμένη καθισμένη σε ένα παγκάκι απόμερο στην άκρη του σταθμού, μακριά από κάθε βλέμμα, μόνη, περίμενε. Νικημένη , με όλες αυτές τις φανταχτερές λέξεις που στολιζόταν κάθε μέρα, να έχουν ξεθωριάσει πλέον. Στη γραμμή του ορίζοντα καθώς δύει το όνειρο της νίκης και μαζί με αυτό ένας ολοκληρος στρατός που το υπηρετούσε. Για να αρχίσει η νύχτα να διαγράφει στον επίπεδο ουρανό της , τον εφιάλτη της ήττας. Ύστερα από τόσες μάχες και ηρωισμούς, ανήμπορη πλέον και μόνη περίμενε. Περίμενε το τραίνο για τον τελικό προορισμό. Μα Ήσυχη όμως μέσα στα βάσανα της, γιατί ήξερε πως αυτό το τραίνο δεν το έχασε ποτέ κανείς . Κι ας το ξεχνούσαν όλοι κοιτάζοντας τις ράγες που πάνω τους κυλούσε η ζωή. Κι αλλοίμονο αν το σφύριγμα της άφιξης , σε βρει ανυποψίαστο. Θα ναι, σαν να μην έζησες ποτέ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | ..κι είναι η ποίηση η συνείδηση της πράξης.. | | | |
|
athos.ioannou@gmail.com
20-10-2013 @ 14:07 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | ΒΥΡΩΝ
20-10-2013 @ 14:26 | ::up.:: ::theos.:: ::up.:: | | rania.foka@yahoo.co.uk
20-10-2013 @ 15:57 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | Marios Nk
20-10-2013 @ 16:53 | πραγματικά θαυμάσιο!
::up.:: ::theos.:: ::up.:: (για να συνεχίσω το μοτίβο) | | ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ60
20-10-2013 @ 17:56 | ::theos.:: | | galanidoy
20-10-2013 @ 20:28 | υστερα από τόσες μάχες και ηρωισμούς, ανήμπορη πλέον και μόνη περίμενε
Μα Ήσυχη όμως μέσα στα βάσανα της, ::hug.:: ::angel.:: ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
