|
Ο έφεδρος Ανθυπολοχαγός
Τι γύρευες στ' αλβανικό βουνο,
μονάκριβε νησιώτη;
Και λαβωμένο κλαίει το δειλινό
την ακριβή σου νιότη...
Πάει ο ήλιος πάει κι η Αμοργός,
στα μάτια του νυχτώνει.
Κι ο έφεδρος Ανθυππολοχαγός
κοιμάται μες το χιόνι.
Τα χρόνια σου καπνός τα παιδικά
ανάσα η εφηβεία.
Στον τοίχο ματωμένα-ματωμένα ιδανικά-
μετάλλια και βραβεία...
Πάει ο ήλιος πάει κι η Αμοργός ,
στα μάτια του νυχτώνει.
Κι ο έφεδρος Ανθυπολοχαγός
κοιμάται μες το χιόνι.
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|