| |
Όταν σκοτάδι πέσει παντού και φώς πιά δεν υπάρχει
Κι όταν τα όνειρα χαθούν,παρέα μ'ένα δάκρυ
Τότε ο χρόνος σταματά και δε σ'αφήνει ο πόνος
παλέβεις πια με τη ζωή,για να μην είσαι μόνος
Κουράγιο ψάχνεις σ'άλλους να βρείς,σ'αλλους πιο πληγωμένους
ανήκεις πια σ'αυτούς κι εσύ,σ'αυτούς τους προδομένους
Που η μοίρα τους ήταν βαριά,χαραγμένη από πόνο
Και μες στην καρδιά η μαχαιριά,δε σβήνει με το χρόνο
Κι άν κάποτε σαν όνειρο,έρθει η αγάπη πάλι
δέξου την με χαμόγελο,να βγείς από το χάλι
να βρείς πάλι τον έρωτα,ξανά να αγαπήσεις
κι αν πόνος έρθει ξανά,δέξου τον σιωπηρά,ποτέ να μη μισήσεις
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
