| |
Στις τρεις ευχές που έγνεψα
νεράιδες μου χαρίσανε
στον ύπνο μου στο όνειρο
γλυκά με νανουρίσανε
Στη θάλασσα αρμένιζα
καβάλα σε ένα άλογο
στα σύννεφα ξαπόσταινα
και ας φαίνεται παράλογο
Η γλώσσα μου ψιθύριζε
και χάιδευε τα κύματα
τα στόλιζε με τον αφρό
σε στίχους και ποιήματα
Περνούσε έτσι ο καιρός
παρέα το φεγγάρι μου
στην αγκαλιά το κράταγα
σαν να ήταν μαξιλάρι μου
Περνούσε έτσι ο καιρός
μα κάποτε σαν ξύπνησα
ένιωσα ξένος, ναυαγός
με αυτά που ξανά αντίκρισα
Ποιος είμαι εγώ;
Τι κάνω εδώ;
Ψάχνω να βρω ποιο το μεγάλο μυστικό;
Και περπατώ και ακροβατώ
Μια ζωή
δικό μου ερωτηματικό
Και από τότε έχασα
τα όνειρα στον ύπνο μου
και ανακουφίζω τις πληγές
με της καρδιάς
το χτύπο μου
Και ψάχνω κάπου για να βρω
του ονείρου μου το άλογο
να ταξιδεύω μακρινά
ταξίδια στο παράλογο
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
