| |
[align=left][B][I]
*~* Παγίδες ! ! *~*
Σαν χαραυγή λαμπερή και φωτεινή
ερχόμενη περιμένω ελευθερία
σκεπτόμενος στις λέξεις την αξία !
Γονάτισα στην σιωπή σου
Ελλάδα κράτα όρθια την ψυχή σου !
Ω ! Στις αρχές που εσύ έχεις διδάξει !
Τι ομορφιά ; Η αλήθεια φέρει τάξη !
Πως τα λουλούδια ανθίζουν στην αυλή σου
το κεχριμπάρι που δίνει η λογική σου !
Έχεις το χρώμα της απέραντης Αγάπης
είσαι του κόσμου η Κόρη, εσύ λάμπεις !
Αιχμάλωτη σε θέλουνε κυρά μου
να γονατίσουν το Λαό
και τη Καρδιά μου !
Μα παρακαταθήκη θα 'ναι πάντα
της ιστορίας εποχές και τα διαμάντια !
Ν' απομυζούν τις ομορφιές σου !
Τα όνειρα, τις κοιλάδες, τις ακτές σου !
< Νατούρα > πια τις ονομάζουν
τι ειρωνεία, ξεριζώνουν κι' οργιάζουν.
Ποιος Σου 'βγαλε τόσο βαθιά το μάτι ;
Ο Αδελφός που μοιάζει με τον Κάιν.
Ξεσήκωσε και πρέπει τα παιδιά σου
ν' απομακρύνουν τον καταχθόνιο βραχνά σου !
Οι μέρες που έτσι θα περνάνε
πάντα κακά θα επιφέρουν
συνειδήσεις θα λυγάνε...
Ν' απομακρύνουμε κόμματα ~ Φατρίες
που φτιάχνουν του Λαού τις δυστυχίες.
Συσπειρωθείτε και ξεχάστε στείρες ιδεολογίες
έχουν γραφτεί στην ιστορία, σαν παγίδες !
Να ανασάνει ο ήλιος της Ελλάδας !
Να δώσει φώτιση ζωής
και στη γενιά μας !
Που είχε πιστέψει στα ψευτοκόμματά μας.
Εσύ Θεέ ; Της Χώρας τούτης Αρχηγέ !
Που κατευθύνεις τα παιδιά σου ;
Κι' έχουν ξεφύγει απ' τα Καλά σου ;
Αυτό το μάτι το μεγάλο που Εσύ έχεις !
Την αδικία πια, πως την αντέχεις ;
Αρπάζουν και λεηλατούν Καρδιές κι' αξίες
βουτηγμένοι σε πλίθος αδικίες !
Τι Προηγούμενο Αυτοί , Θα' φήσουν ;
Για τις γενιές που έρχονται Θεέ θυμήσου !
Που είναι η Πόλη ; Που ήταν πάντοτε δική σου ;
Όπου δοξάστηκε Το Όνομα σου η Δύναμη σου !
Ποιες καταχθόνιες δυνάμεις ;
Όπου θεριεύουν στο συμφέρον της απάτης ;
Ένας Λαός, λαμπρός στα Ιδανικά του !
Που έχει εισχωρήσει ο Μαμμωνάς
και τα παιδιά του...
Έτσι ποτέ καλό δεν περιμένω.
Πονώ γι' αυτά πολύ και υπομένω !
* * Nikos D. Stoforos * *
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
