| |
Έχω μάθει να κλαίω σιωπηρά
Απ της μάνας μου την πρώτη αγκαλιά
Έχω μάθει να πνίγω τον λυγμό
Καταπίνω το μεδούλι του στυφό
Έχω μάθει να κλαίω στην σιωπή
Και το δάκρυ να μη βρίσκει αφορμή
Να κυλήσει ... να πήζει στην καρδιά
Να μαζεύει και να σφίγγει δυνατά
Έχω μάθει ν' αγγίζω το κενό
Με τα χέρια να το πλέκω υφαντό
Έχω μάθει να στέκω στην γωνιά
Ανασαίνοντας βαθιά την λησμονιά
Έχω μάθει να παίζω τους καημούς
Να μετρώ σαν κομπολόι πηγαιμούς
Όσα ήρθαν, απλά φύγανε κι αυτά
Καταφέρνοντας σημάδια γοερά
Έχω μάθει να δίνω πιο πολλά
Το κακό να το μπολιάζω με φιλιά
Καλωσόρισα δάκρυ και χαρά
Με τα χέρια μου πάντοτε ανοιχτά
Η αγάπη .....αυτή ξέρει να νικά!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
