| |
Στίχοι: Γιάννης Καλαμίτσης
Χτύπησαν ξημερώματα
του κόσμου οι καμπάνες
και τα παιδιά ξεχύθηκαν
στου δρόμου τις αλάνες.
Έξω απλώνεται η ζωή
σε μέρη που δεν τα ’δες,
κι εσύ ακόμα στ’ όνειρο
γυρεύεις τις νεράιδες.
Θα σ΄ αγαπώ - 1979
Στίχοι: Γιάννης Καλαμίτσης
Μουσική: Γιώργος Χατζηνάσιος
1. Δήμητρα Γαλάνη
Ώσπου η γη να μη γυρίζει πια
Ώσπου το φως να γίνει σκοτεινιά
Ώσπου κι αυτός ο ήλιος να σβηστεί
Ώσπου ο χρόνος πια να ξεχαστεί
Θα σ’ αγαπώ
Ώσπου στα μάτια σου να δω φωτιές
Ώσπου κι εσύ σαν κεραυνός θα καις
Ώσπου να πάψει η ανατολή
Θα σ’ αγαπώ και πάλι πιο πολύ
Θα σ’ αγαπώ
Θα σ’ αγαπώ όσο κανείς δεν αγαπάει
Θα σ’ αγαπώ
Με μιαν αγάπη που ο νους σου δε χωράει
Θα σ’ αγαπώ
Ώσπου η γη να μη γυρίζει πια
Ώσπου το φως να γίνει σκοτεινιά
Ώσπου κι αυτός ο ήλιος να σβηστεί
Ώσπου ο χρόνος πια να ξεχαστεί
Θα σ’ αγαπώ
Ώσπου στα μάτια σου να δω φωτιές
Ώσπου κι εσύ σαν κεραυνός θα καις
Ώσπου να πάψει η ανατολή
Θα σ’ αγαπώ και πάλι πιο πολύ
Θα σ’ αγαπώ
Θα σ’ αγαπώ όσο κανείς δεν αγαπάει
Θα σ’ αγαπώ
Με μιαν αγάπη που ο νους σου δε χωράει
Θα σ’ αγαπώ
Πέρα από κει που φτάνει η αντοχή
Θα σ’ αγαπώ και πάλι πιο πολύ
Μέχρι το θάνατο και πιο μακριά
Μέχρι να πεις πεθαίνω τώρα πια
Θα σ’ αγαπώ
Μαρία Χ. | Άννα - 1979
Στίχοι: Γιάννης Καλαμίτσης
Μουσική: Τάκης Μπουγάς
1. Κώστας Καράλης
Άννα, δεν είναι η βροχή που σου χαράκωσε το βλέμμα,
είναι που είσαι μοναχή κι αν τ’ αρνηθείς θα είναι ψέμα.
Ξέρω, ξέρω το δάκρυ το καυτό άμα το δω σε μάτια ξένα.
Άννα, γιατί να σου κρυφτώ, είμαι μονάχος σαν κι εσένα.
Έλα λοιπόν και μη ντραπείς
μα σε παρακαλώ μονάχα:
πες ό,τι θες, όμως μην πεις
πως μ’ έχεις αγαπήσει τάχα.
Άννα, οι άνθρωποι πονούν και τους φοβίζει το σκοτάδι.
Πόσοι γι’ αγάπη δε μιλούν για να περάσουν ένα βράδυ,
πόσοι δε λένε "σ’ αγαπώ" και το ξεχνάνε μόλις φέξει.
Άννα, ποτέ δε θα σ’ την πω αν δεν τη νιώσω αυτή τη λέξη.
Μαρία Χ. | ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΜΟΝΑΧΟΙ
Μουσική: Γιάννης Σπανός
Στίχοι: Γιάννης Καλαμίτσης
Ερμηνεία: Γιώτα Νέγκα
Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν μονάχοι
σαν το ξεχασμένο στάχυ
ο κόσμος γύρω άδειος κάμπος
κι αυτοί στης μοναξιάς το θάμπος
σαν το ξεχασμένο στάχυ
άνθρωποι μονάχοι
Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν μονάχοι
όπως του πελάγου οι βράχοι
ο κόσμος θάλασσα που απλώνει
κι αυτοί βουβοί σκυφτοί και μόνοι
ανεμοδαρμένοι βράχοι
άνθρωποι μονάχοι
Άνθρωποι μονάχοι σαν ξερόκλαδα σπασμένα
σαν ξωκλήσια ερημωμένα, ξεχασμένα
άνθρωποι μονάχοι σαν ξερόκλαδα σπασμένα
σαν ξωκλήσια ερημωμένα, σαν εσένα, σαν εμένα...
Ιχνηλάτης | Χώμα Ελληνικό - 1999
Στίχοι: Γιάννης Καλαμίτσης & Γεώργιος Δροσίνης
Μουσική: Θανάσης Γκαϊφύλλιας
1. Θανάσης Γκαϊφύλλιας Φωνητικά: Παιδική Χορωδία Δημήτρη Τυπάλδου
Τώρα που θα φύγω και θα πάω στα ξένα
Και θα ζούμε μήνες χρόνια χωρισμένοι
Άφησε να πάρω κάτι κι από σένα
Γαλανή πατρίδα πολυαγαπημένη
Όλοι όσοι ήρθαν, πριν να φύγουν πάλι,
όλοι κάτι πήραν για να σε θυμούνται.
Πήρανε οι Άγγλοι, πήρανε κι οι Γάλλοι,
Τι και πόσα πήραν ούτε που μετριούνται.
Οι Αμερικάνοι παίρνουν, παίρνουνε ακόμα
μ’ έναν τρόπο δικαιωματικό
κι έτσι όπως πάμε δε θα μείνει χώμα
απ’ αυτό που λέμε χώμα ελληνικό.
Μαρία Χ. |
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
