| |
Αδιάφορα όλα.Διάφανη μελάνη που σκιαγραφεί αινίγματα.
Βήματα που δεν έχουν προορισμό και σόλες που πονάνε.
λες και το καουτσουκ έχει ψυχή και αντιδράει.
κι η θεσσαλονίκη μια άδεια αγκαλιά που κι ο χειμώνας αποδήμησε
στην πιο σίγουρη ανασφαλειά του..
μ αγαπάς?
Πότε αλήθεια το ρωτάμε?
οταν ξεχνάμε ανοιχτες τισ δικλείδες αντισιγουριάς
ή όταν νιώθουμε μικροί και ασήμαντοι?
Τι ειναι αυτό που τρομάζει τελικά?
κι η απουσιά της παρουσίας κατά πόσο είναι θιγμένη
άπό έναν πούστη εγωισμό?
το χειρότερο όλων είναι ο πόνος των αισθήσεων
όταν το μυαλό μοντάρει σε φα μείζονα κατασκευές εξόντωσης.
προσπαθώ μέσα από σένα να καταλάβω τι είναι αυτό που φοβάσαι αληθινά..
Σ αγαπώ.Μ αγαπάς/ναι σ αγαπώ και ξέρεις γιατί?
Γιατί πο΄λυ απλά με κάνεις ευτυχισμένη.
η κασρδιά μου τρέχει στο προαύλιο του σχολείου
και φωνάζει εκδρομήηηηηηηηηηηηηηηη
κάθε φορά που συναντάω τα μάτια τα μελί σου
..σ αγαπώ !!!!!!!!!!!απ την αρχή..
Να σαι πάντα καλά!!!!Ζωη μου!!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
