| |
Τον εαυτό μου βάναυσα περιφρονώ,
Γιατί τις μέρες μου ανώφελα περνώ,
Γιατί τις ικανότητές μου δεν έχω δοκιμάσει πουθενά,
Και καταδίκασα τον εαυτό μου ανελέητα, στυγνά.
Όλο τα ίδια κοπανώντας: είμαι αδύναμος, δειλός!
Σαν σκλάβος όλη τη ζωή σερνόμουν οικειοθελώς.
Γιατί, φτάνοντας στα τριάντα μου όπως όπως
Και ούτε καν λεφτά εμάζεψα ακόπως,
Να σέρνονται γονατιστά στα πόδια μου οι βλάκες,
Και να ζηλεύουν άγρια ακόμα και οι πλουτοκράτες.
Τον εαυτό μου βάναυσα περιφρονώ,
Γιατί κανένα δεν αγάπησα και τη ζωή μου σπαταλώ,
Γιατί έχω ανάγκη ν’ αγαπώ..., γιατί λατρεύω όλες τις ψυχές,
Όμως περιπλανιέμαι σαν ένα αγρίμι δυστυχές.
Γιατί μέσα μου έχω μίσος ανεξήγητο και φοβερό,
Αλλά όταν αρπάζω το μαχαίρι, νεκρώνει το χέρι...
[I]Νικολάι Νεκράσοφ[/I]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
