Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132762 Τραγούδια, 271267 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 μετωπικα
 
Τριγυριζε στις πολεις και στα χωρια
με σκουρα γυαλια...
δεν κοιτουσε πια στα ματια τους ανθρωπους
μα τ' αορατα και τα ορατα σημαδια των μετωπων
ποσο τα χαιδευε ο ηλιος κι αερηδες
ποσο τα σκαλιζε ο χρονος κι βροχη
Μια φωτεινη επιγραφη της ψυχης
μερα και νυχτα αναμμενη , να τρεμοσβηνει
στα σκοταδια των καιρων...

Μιλουσε μονο μ' οσους μπορουσαν να τον ακουσουν
αποξενωμενος κι απο την ιδια την μοναξια του
που του ζητουσε να πωληθει , τοτε αρχισε να μην βλεπει καθαρα
στην πραγματικοτητα του , ενα τεραστιο κενο καλυπτε τον κοσμο
εμψυχο , μα χωρις ιχνη , χωρις λουλουδια , δεντρα ...
δεν εστιαζε τις πολυκατοικιες η τα εμπορικα κεντρα
μα ξετρυπωνε ανετα τις λιγες αυλες των πολεων
τους μικροπωλητες , η εκεινες που επινοικιαζαν το σαρκιο
χαριζοντας κρυφα την λαμπρη ψυχη τους στα παιδια τους
τους αστεγους , τους ναρκομανεις , τους ακριτες παρατηρητες
του οριζοντα , τους δασκαλους που γεμιζαν τις ωρες της ανεργειας
διδασκοντας δωρεαν στα παρκα,
τους αγροτες που η φυση ανταπεδιδε την περιποιηση
κρατωντας τους ζωντανους και μυαλομενους...

Ενας παραλληλος κοσμος επιζουσε ελαχιστος απ' αυτον που θυμοταν
μα ηξερε οτι θα 'ρθει ο καιρος και το μαφιοζικο αλισβερισι
θα χασει το στηριγμα του απ' αυτους που θα σηκωσουν ψηλα
το κεφαλι , να δει το μετωπο τους , γεμιζοντας το κενο μ΄αληθινη ζωη
ομορφα σκαλισμενη με προκοπη και νοικοκυροσυνη
αφημενοι στην μονη εξουσια που αναγνωριζαν απο παντα
της Θεικης και της Ανθρωπινης ματιας...

Κι αυτη η ευχη εισακουστηκε σαν ενα γελακι γαργαριστο
πηρε τα γυαλια του αφηνοντας τον να δει κυματα αγγελων
οδηγουμενοι απ΄τους Αρχαγγελους , πετωντας ολογυρα , μα μετωπικα
να σηκωνουν με το δαχτυλακι τους σαν χαδι η φυσωντας προς τα πανω
το πηγουνι των ανθρωπων ...







 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 3
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Κανεις δεν ξερει εντελως,τι ειναι εκεινο που του δοθηκε να γραψει ( Μπορχες)
 
Αστρογιογγι
08-11-2013 @ 11:14
Χρονια Πολλα!
Ναταλία...
08-11-2013 @ 11:36
μα ξετρυπωνε ανετα τις λιγες αυλες των πολεων
τους μικροπωλητες , η εκεινες που επινοικιαζαν το σαρκιο
χαριζοντας κρυφα την λαμπρη ψυχη τους στα παιδια τους
τους αστεγους , τους ναρκωμανεις , τους ακριτες παρατηρητες
του οριζοντα , τους δασκαλους που γεμιζαν τις ωρες της ανεργειας
διδασκοντας δωρεαν στα παρκα,
τους αγροτες που η φυση ανταπεδιδε την περιποιηση
κρατωντας τους ζωντανους και μυαλομενους...

Εξαιρετικό, δυνατό !!!!!!!!!!!!!!! ::yes.:: ::theos.:: ::theos.::
rania.foka@yahoo.co.uk
08-11-2013 @ 16:27
ΦΟΒΕΡΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ ::rock.:: ::rock.:: ::rock.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο