|
| μετωπικα | | | Τριγυριζε στις πολεις και στα χωρια
με σκουρα γυαλια...
δεν κοιτουσε πια στα ματια τους ανθρωπους
μα τ' αορατα και τα ορατα σημαδια των μετωπων
ποσο τα χαιδευε ο ηλιος κι αερηδες
ποσο τα σκαλιζε ο χρονος κι βροχη
Μια φωτεινη επιγραφη της ψυχης
μερα και νυχτα αναμμενη , να τρεμοσβηνει
στα σκοταδια των καιρων...
Μιλουσε μονο μ' οσους μπορουσαν να τον ακουσουν
αποξενωμενος κι απο την ιδια την μοναξια του
που του ζητουσε να πωληθει , τοτε αρχισε να μην βλεπει καθαρα
στην πραγματικοτητα του , ενα τεραστιο κενο καλυπτε τον κοσμο
εμψυχο , μα χωρις ιχνη , χωρις λουλουδια , δεντρα ...
δεν εστιαζε τις πολυκατοικιες η τα εμπορικα κεντρα
μα ξετρυπωνε ανετα τις λιγες αυλες των πολεων
τους μικροπωλητες , η εκεινες που επινοικιαζαν το σαρκιο
χαριζοντας κρυφα την λαμπρη ψυχη τους στα παιδια τους
τους αστεγους , τους ναρκομανεις , τους ακριτες παρατηρητες
του οριζοντα , τους δασκαλους που γεμιζαν τις ωρες της ανεργειας
διδασκοντας δωρεαν στα παρκα,
τους αγροτες που η φυση ανταπεδιδε την περιποιηση
κρατωντας τους ζωντανους και μυαλομενους...
Ενας παραλληλος κοσμος επιζουσε ελαχιστος απ' αυτον που θυμοταν
μα ηξερε οτι θα 'ρθει ο καιρος και το μαφιοζικο αλισβερισι
θα χασει το στηριγμα του απ' αυτους που θα σηκωσουν ψηλα
το κεφαλι , να δει το μετωπο τους , γεμιζοντας το κενο μ΄αληθινη ζωη
ομορφα σκαλισμενη με προκοπη και νοικοκυροσυνη
αφημενοι στην μονη εξουσια που αναγνωριζαν απο παντα
της Θεικης και της Ανθρωπινης ματιας...
Κι αυτη η ευχη εισακουστηκε σαν ενα γελακι γαργαριστο
πηρε τα γυαλια του αφηνοντας τον να δει κυματα αγγελων
οδηγουμενοι απ΄τους Αρχαγγελους , πετωντας ολογυρα , μα μετωπικα
να σηκωνουν με το δαχτυλακι τους σαν χαδι η φυσωντας προς τα πανω
το πηγουνι των ανθρωπων ...
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
| Κανεις δεν ξερει εντελως,τι ειναι εκεινο που του δοθηκε να γραψει ( Μπορχες) | | |
|
Αστρογιογγι 08-11-2013 @ 11:14 | Χρονια Πολλα! | | Ναταλία... 08-11-2013 @ 11:36 | μα ξετρυπωνε ανετα τις λιγες αυλες των πολεων
τους μικροπωλητες , η εκεινες που επινοικιαζαν το σαρκιο
χαριζοντας κρυφα την λαμπρη ψυχη τους στα παιδια τους
τους αστεγους , τους ναρκωμανεις , τους ακριτες παρατηρητες
του οριζοντα , τους δασκαλους που γεμιζαν τις ωρες της ανεργειας
διδασκοντας δωρεαν στα παρκα,
τους αγροτες που η φυση ανταπεδιδε την περιποιηση
κρατωντας τους ζωντανους και μυαλομενους...
Εξαιρετικό, δυνατό !!!!!!!!!!!!!!! ::yes.:: ::theos.:: ::theos.:: | | rania.foka@yahoo.co.uk 08-11-2013 @ 16:27 | ΦΟΒΕΡΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ ::rock.:: ::rock.:: ::rock.:: | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|