Για μια ολόκληρη ζωή
άκουγα υποσχέσεις
σε σχέσεις μου προσωπικές
σε όρκους με άδειες λέξεις....
Σε ανθρώπους που βασίστηκα
που λέγαν μ' αγαπούσαν
σ' ανθρώπους που εμπιστεύτηκα
μα λόγο δε κρατούσαν....
Κι έλεγα κάπου δε μπορεί
κάποιο θα βρω να αξίζει
λόγο να έχει και καρδιά
μα όλοι ήταν γκρίζοι.....
Για χρόνια η αναζήτηση
είχε ενδιαφέρον
μα πάντα η κατάληξη
ήτανε το συμφέρον......
Έφτασα έτσι στης ζωής
και εγώ το μετερίζι
χωρίς να βρω ένα άνθρωπο
στα αλήθεια να αξίζει....
Οι ελπίδες μου ξεψύχησαν
και όλα μοιάζουν ξένα
κι έγινε το παράπονο
με μένα τώρα ένα........!