| |
Ανάποδα
Σαν περπατάς κόντρα στο πλήθος
Και νοιώθεις το κενό στο στήθος,
η μέρα σου πάει χαμένη.
Πρέπει μαζί του να βαδίσεις,
μαζί μ’ αυτό να επιζήσεις,
ν’ ανακαλύψεις που πηγαίνει.
Έτσι μπορεί να κάνεις κάτι…
αφού πληρώσεις την δεκάτη,
και υποσκάψεις τα θεμέλια,
να πολεμήσεις τον εχθρό ,
με τα όπλα του τον πονηρό
και να τον πνίξεις, μες τα γέλια.
Τόλμησε φίλε να σηκώσεις
ψηλά για λίγο το κεφάλι,
και το παράστημα να υψώσεις
όπως το έχουν κάνει κι’ άλλοι,
κι ας είναι όλοι μακαρίτες,
τους έχουν θάψει από χρόνια,
πολιτική και καταφρόνια,
επιβιώνουν τα κλεφτρόνια
οι σάτυροι κι οι τραπεζίτες.
Όλα ειν’ ανάποδα φτιαγμένα,
μέσα σε κούτες φυλαγμένα,
άνθρωποι, ιδανικά και ιδέες.
Ωσάν ποντίκια αλαφιασμένα,
κοιτούν με μάτια ξαφνιασμένα,
τούτες τις εποχές τις νέες
Και ροκανίζουν λίγο - λίγο,
το χρόνο που τους απομένει
κι όλο πασχίζουν να ξεφύγουν
από ότι ορίζει η ειμαρμένη.
Η ιστορία το έχει καταγράψει
φωτιά η οργή τρανή αν ανάψει…
Όλα στις φλόγες θα τα κάψει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
