Διοτι βαρεθηκαμε να κλαιμε
τραγουδαμε τωρα στη βροχη
και αφηνουμε τις σταγονες να τριπανε το κορμι μας,
σιγα! ποιος ειπε πως θα μας πονουσαν;
Πετα την ομπρελα αγνωστε
μας βαρεσε στο κεφαλι η πληρωτιτα της φιλιας
που μεθαει καθε μας κινηση
κανεις δεν μας κανει καλα αποψε..
Τρελαθηκαμε.
Μαζι απο παλια
ομως ποτε δεν νιωσαμε πιο κοντα
φιλες,αδερφες γενικαμε
στα κρυφα
ναι, παντα στα κρυφα
μονο ετσι μενουν μυστικα τα μυστικα.
Γελαμε στην βροχη
τοσες στιγμες φυαλαξαμε
τοσα καναμε και τα κραταμε γερα
μην τυχον και χασουμε καμια αναμνηση!
Οχι δεν πρεπει.
Τοτε που κλαιγαμε μαζι
και γκρινιαζαμε γιατι ειχε πλακα
και τοτε που τραγουδουσαμε με τις απεσιες φωνες μας
κανοντας κουνια
και οι ταινιες που ειδαμε στις ταρατσες;;
πως ξεχναμε το κυνηγιτο που παιξαμε με τον ερωτα;
Η χαρα μου την χαρα σας γεμιζει
και η χαρα σας δικια μου χαρα.
Πως θα μπορουσαν να
ειχαν ολα αυτα νοημα χωρις εσας;
Πανηγυρι καναμε την αδερφοτητα μας και ανταλαξαμε ολα τα μυστικα
τωρα μεχρι και οι σκιες μας ειναι γνωστες.
Ευχαριστω ρε βλαμενα
που δε με αφησατε να ζω με μασκες
και που λυσατε τα σκοινια που ειχα δεσει.
Πεφτει η βροχη,
πεφτει και καλυβει ολα τα χαρουμε δακρυα.
