Μαυρομαντηλού
12-11-2013 @ 17:41 | Φέγγουν τα μαγουλάκια σου
ωραία ως το απώτατο κρύο πρωί.
Ηλεκτροκολλούνται οι πόθοι και το μέταλλό τους
κραταιό και ανοξείδωτο κραυγάζει
σαρκική ελευθερία.
Η επιδερμίδα
αναψοκοκκινισμένη σαν του ρόδου τα βελούδινα πέταλα
τρεμίζει λυρικά ιστάμενη
στο φως του φεγγαριού.
Σου κλέβω ένα φιλί, είμαι κλέφτης
που αγαπά να σε λαχταρά και να αφήνει
τον ύπνο απ’ την ζωή του απέξω..
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΚΛΕΦΤΗ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΜΗΝ ΑΦΗΣΕΙΣ ΤΟ ΑΣΤΡΟ ΣΟΥ ΝΑ ΚΟΙΜΑΤΑΙ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
pennastregata
12-11-2013 @ 18:15 | Έξοχο. | |
Ανατολικός
12-11-2013 @ 23:02 | Ηλεκτροκολλούνται οι πόθοι και το μέταλλό τους
κραταιό και ανοξείδωτο κραυγάζει
σαρκική ελευθερία.
αυτά τα ολίγον σουρεαλιστικά δεν τα πολυκαταλαβαίνω, αλλά το ποίημα σου είχε πολλές δυνατές εικόνες/φράσεις... αγγίζει...
::up.:: | |
Vicky mouse
12-11-2013 @ 23:18 | !!!!!!!!!!!!!!!! αχ τι ωραίος κλέφτης.......... ::love.:: ::hug.:: ::theos.:: | |
 |
