Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271264 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Κάτι χάνω
 

Με βαφτήσανε μια μέρα Κωνσταντίνο
Μα με ξέχασαν μετά οι πιο πολλοί
Δεν θυμάμαι ούτε εγώ τον κόσμο εκείνο
Είναι λεν οι περισσότεροι νεκροί...

Με συνάντησα τυχαία σε ένα δρόμο
Σε μια πόλη που μοιράζομαι κρυφά
Με δυο χέρια να βαστούν τον ίδιο πόνο
Με δυο μάτια που διψούν για λησμονιά...

Μεγαλώνω και τελειώνουν οι αλήθειες
Με αλλάζει του καιρού η μυρωδιά
Με τα ψέματα γερνάνε οι συνήθειες
Και ο φόβος μεγαλώνει στην καρδιά...

Με κοιτάζω στον καθρέφτη και τρομάζω
Πως ξεθώριασε του έρωτα το φως;
Δεν κατάφερα τον κόσμο να αλλάξω
Ούτε άλλαξα κι εγώ, τόσος καιρός...

Κάτι χάνω κάθε μέρα που περνάει
Κάτι γίνεται της σκόνης ουρανός
Η αρρώστια μου τις λέξεις μου σκορπάει
Δεν με πίστεψε μια στάλα κι ο θεός...

Μεγαλώνω και στερεύει η ανθρωπιά μου
Δες, αντέχω και να τον θάνατο θνητό
Η μητέρα μου μια κόρη της γιαγιά μου
Κι ο πατέρας μου παιδί χωρίς γονιό...

Η πατρίδα μου της γέννας μου σκοτάδι
Ζωγραφιά που την πουλάν μισό τιμής
Αγαπώ μα και μισώ κάθε της χάδι
Κάθε όνειρο που είδα της φυγής...

Είναι μέρες που δεν ντρέπομαι να είμαι
Κι είναι άλλες που δεν είμαι ντροπαλός
Αν αντέχει η ψυχή τότε ας είναι
Ας υπάρχει ένας δρόμος φωτεινός...

Ερωτεύτηκα κι εγώ στα δεκαεφτά μου
Μα στα είκοσι με είπανε τρελό
Τώρα χτίζω λογικές για τα παιδιά μου
Σε ένα μέλλον που δεν ξέρω αν θα ζω...

Κι αν τα βράδια που και που γράφω στιχάκια
Είναι μέρος μια συνήθειας κι αυτό
Λες και ψάχνω να με βρω τόσα χρονάκια
Ενώ είμαι στην ουσία πάντα εδώ...


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 13
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

www.focusfm.gr Δευτέρα με Παρασκευή 5:00-7:00 π.μ. και 19:00-21:30
 
Γιάννης Ποταμιάνος
15-11-2013 @ 23:20
Η πατρίδα μου της γέννας μου σκοτάδι
Ζωγραφιά που την πουλάν μισό τιμής
Αγαπώ μα και μισώ κάθε της χάδι
Κάθε όνειρο που είδα της φυγής...

Γεμάτο μεγάλες αλήθειες!
Καλό βράδυ!
::yes.:: ::yes.::
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
15-11-2013 @ 23:25
::up.:: ::theos.:: ::up.::
**Ηώς**
15-11-2013 @ 23:45
Δεν κατάφερα τον κόσμο να αλλάξω
Ούτε άλλαξα κι εγώ, τόσος καιρός.............

Τώρα χτίζω λογικές για τα παιδιά μου............πως στήνονται όλα...ετσιθελικά ή μη....
να είσαι καλά Κώστα! ::theos.:: ::hug.::
Vicky mouse
16-11-2013 @ 00:27
Δεν κατάφερα τον κόσμο να αλλάξω
Ούτε άλλαξα κι εγώ, τόσος καιρός...

τι να πω.... τα σέβη μου μεσιέ.... ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Τσακίρη Χαρά
16-11-2013 @ 00:31
Κώστα, είσαι απο τα άτομα που χρόνια τώρα διαβάζω και έχεις το ίδιο επίπεδο και αρμονία στους στίχους σου και το ένα σου ειναι καλύτερο απο το άλλο...... πραγματικά αυτο ειναι ΤΑΛΕΝΤΟ!!!
athos.ioannou@gmail.com
16-11-2013 @ 05:16
::up.:: ::up.:: ::up.:: ΘΑΥΜΑΣΙΟ!!
Νικηφόρος Ουρανός 38
16-11-2013 @ 05:35
Απίθανο,υπέροχο,
σπουδαίο δημιούργημα!
rania.foka@yahoo.co.uk
16-11-2013 @ 07:47
ΥΠΕΡΟΧΟ!!!!!!!!!!!!!! ::rock.:: ::rock.:: ::rock.::
MARGARITA
16-11-2013 @ 13:04
Κωστή με βρήκα μέσα στο ποίημα σου....πολύ καλό....συγκινεί και αγγίζει... ::smile.::
ΚΑΝΕΛΛΑ_ΓΙΩΤΑ
16-11-2013 @ 16:33
::1255.::
ΒΥΡΩΝ
16-11-2013 @ 21:23
::theos.:: ::up.:: ::theos.::
pennastregata
18-11-2013 @ 09:52
Πόσων, αλήθεια, η βιογραφία..; Πολύ όμορφο...
πανσελινος
28-03-2014 @ 13:19
Μεγαλώνω και τελειώνουν οι αλήθειες

πόσο αληθινό ακούγεται!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο