| |
Το χρόνο αν μπορούσα να παγώσω
θα γυρνούσα λίγο πίσω να ανταμώσω
δύο μάτια θάλασσα κι αέρα
που με άφησαν πίσω τους μια μέρα
να προσμένω μόνο μια αλήθεια
μια αγκαλιά να έχω για συνήθεια
Μα δεν φτάνει μονάχα η ελπίδα
ο χρόνος δεν γυρνάει το ξέρω και το είδα
Πονεμένα όνειρα του ανέμου
ποτε θα ρθει πες μου θεέ μου
ένα αστέρι χαρισέ του από μένα
πιο λαμπρό να είναι απ' το καθένα
να φωτίζει την καρδιά, τα βηματά του
να με φέρει λίγο πιο κοντά του
μεθυσμένα λόγια τησ ερήμου
πότε θα ρθει θεέ μου στη ζωή μου
Μια ανάμνηση γίνομαι για σένα
πώς θα σώσω τα κομμάτια μου ένα ένα
κι αν δεν υπάρχω στην καρδιά σου άλλο πια
θα ακολουθώ τα βήματα σου στα κρυφά
Να σαι καλά εκεί και μην ξεχνάς
Ειμαι εδώ σε περιμένω, και να γελάς
Πονεμένα όνειρα του ανέμου
ποτε θα ρθει πες μου θεέ μου
ένα αστέρι χαρισέ του από μένα
πιο λαμπρό να είναι απ' το καθένα
να φωτίζει την καρδιά, τα βηματά του
να με φέρει λίγο πιο κοντά του
μεθυσμένα λόγια τησ ερήμου
πότε θα ρθει θεέ μου στη ζωή μου
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
