| |
Βιτσίζει ο άνεμος, απέξω μου τσερέπα ξεπαγιάζει
με παίρνουν τα παράπονα του μισεμού τραγούδια
ακούω τον κόρακα τον ποιητή που όλη μέρα κράζει
και όμως φυτρώνουν μέσα μου θαλασσινά λουλούδια.
Ένας πατέρας βλοσυρός μάννα πιο πικραμένη
βαλίτσα ετοιμάζουμε του γιου που περιμένει,
που ανεμίζει ο γλάρος του σε πλάτη και σε μήκη?
να μη ξεχάσει φυλαχτό να βάλει σε μια θήκη.
Σα θα περνάς την άμπελο με γελαστή την όψη
ανέγειρε για μια φορά σαν μαχαιριού την κόψη
να την κοιτάξεις μια φορά του Λασιθίου εικόνα
βάλε την μέσα στην καρδιά να την κρατάς αιώνια.
Κράτα γερά τον χάρτη σου μέσα στα δυο σου χέρια
και χάραξε την Ρότα σου να πας όπου σ' αρέσει
Με την ευχή της μάνας σου ταξίδεψε στ' αστέρια
και ότι θα κάνεις κάνε το ο θεός να συγχωρέσει.
[align=center]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
