| |
Κάτι φορές που ακούγομαι σαν ξεκούρδιστο έγχορδο
ξαπλώνω πλάι σου και περιμένω να τελειώσει την ανηφόρα της η ψυχή.
Εσύ δεν μιλάς- είσαι μια νότα που δεν ήξερα, με φορτίζεις
με ιόντα ιαματικά και που τα στέλνει η θεσπέσια σιωπή.
Αφηρημένος αφήνω τα μάτια μου να ψάχνουν στο ταβάνι αδασμολόγητες σκιές που έφτιαξε ο πλούτος απ’ το πορτατίφ και η κορμοστασιά των επίπλων.
Αλλάζω ύφος, αλλάζω αναπνοής ρυθμό, μια λέξη
πλανόδια μου δίνει το νόημα:
Ζω για των έρωτά σου και μόνο!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
